(مسأله 1717): كسى كه بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، مىتواند كفاره چند روز را به يك فقير بدهد.
(مسأله 1718): اگر قضاى روزه رمضان را چند سال تأخير بيندازد بايد قضا را بگيرد و از جهت تأخير در سال اول براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و اما از جهت تأخير چند سال بعدى چيزى بر او واجب نيست.
(مسأله 1719): اگر روزه رمضان را عمدا نگيرد، بايد قضاى آن را بجا آورد و براى هر روز دو ماه روزه بگيرد، يا به شصت فقير طعام بدهد يا يك بنده آزاد كند و چنانچه تا رمضان آينده قضاى آن روزه را بجا نياورد، بنابر احتياط لازم براى هر روز يك مد طعام نيز كفاره بدهد.
(مسأله 1720): اگر روزه رمضان را عمدا نگيرد، و در روز مكرر جماع يا استمناء كند، كفاره بنابر اقوى مكرر نمىشود، و همچنين اگر چند مرتبه كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، مثلا چند مرتبه غذا بخورد يك كفاره كافيست.
(مسأله 1721): بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر بنابر احتياط لازم بايد قضاى روزه او را به تفصيلى كه در نماز در صفحه (251) گفته شد بجا آورد.
(مسأله 1722): اگر پدر غير از روزه رمضان. روزه واجب ديگرى را مانند روزه نذر نگرفته باشد، احتياط مستحب آنست كه پسر بزرگتر قضا نمايد. و اگر براى روزه‌اى اجير شده و نگرفته باشد، قضاء آن بر پسر بزرگ لازم نيست.
(احكام روزه مسافر) (مسأله 1723): مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر