راه ثابت شدن اول ماه (مسأله 1739): اول ماه به چهار چيز ثابت مىشود: ((اول)) آن كه خود انسان ماه را ببيند، ((دوم)) عده‌اى كه از گفته آنان يقين يا اطمينان پيدا مىشود، بگويند ماه را ديده‌ايم و همچنين است هر چيزى كه بواسطه آن يقين يا اطمينان پيدا شود. ((سوم)) دو مرد عادل بگويند كه در شب ماه را ديده‌ايم، ولى اگر صفت ماه را بر خلاف يكديگر بگويند، اول ماه ثابت نمىشود، و هم چنين است اگر شهادت آنان مبتلى بمعارض - يا در حكم معارض - باشد مثلا اگر گروه زيادى از مردم شهر استهلال نمايند، ولى بيش از دو نفر عادل كسى ديگر ادعاى رؤيت ماه را نكند، يا آن كه گروهى استهلال كنند، و دو نفر عادل از ميان آنان ادعاى رؤيت كنند، و ديگران رؤيت نكنند، حال آن كه دو نفر عادل ديگر در ميان آنها باشد كه در دانستن جاى هلال و در تيز بينى و در ديگر خصوصيات مانند آن دو عادل اول باشند، در اين چنين موارد اول ماه بشهادت دو عادل ثابت نمىشود. ((چهارم)) سى روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه رمضان ثابت مىشود، و سى روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن، اول ماه شوال ثابت مىشود.
(مسأله 1740): اول ماه به حكم حاكم شرع ثابت نمىشود، و رعايت احتياط اولى است.
(مسأله 1741): اول ماه با پيشگوئى منجمين ثابت نمىشود، ولى اگر انسان از گفته آنان يقين يا اطمينان پيدا كند، بايد به آن عمل نمايد.
(مسأله 1742): بلند بودن ماه يا دير غروب كردن آن، دليل نمىشود كه شب پيش، شب اول ماه بوده است، و همچنين اگر ماه طوق داشته باشد،