جماع يا استمناء يا باقى ماندن بر جنابت باطل كند در صورتى كه از روى عمد و اختيار باشد، و از روى ناچارى يا جبر نباشد، اضافه بر قضا كفاره هم بر او واجب مىشود، و احتياط مستحب آنست كسى كه روزه را به غير آنچه گفته شد باطل كند اضافه بر قضا كفاره هم بدهد.
(مسأله 1668): اگر كسى چيزى از آنچه را كه گذشت انجام دهد در حالى كه عقيده قطعى داشته كه روزه را باطل نمىكند كفاره بر او واجب نيست.
كفاره روزه (مسأله 1669): در كفاره افطار روزه ماه رمضان، بايد يك بنده آزاد كند، يا بدستورى كه در مسأله بعد گفته مىشود، دو ماه بگيرد يا شصت فقير را سير كند، يا به هر كدام يك محد كه گفته مىشود تقريبا سه چهارم كيلو است، طعام يعنى گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد، بايد به قدر امكان تصدق دهد، و اگر ممكن نيست استغفار نمايد، و احتياط واجب آنست هر وقت بتواند، كفاره را بدهد.
(مسأله 1670): كسى كه مىخواهد دو ماه كفاره ماه رمضان را بگيرد، بايد يك ماه تمام و يك روز آن را از ماه ديگر پى در پى بگيرد و اگر بقيه آن پى در پى نباشد اشكال ندارد.
(مسأله 1671): كسى كه مىخواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد، نبايد موقعى شروع كند كه مىداند در بين يك ماه و يك روز روزى باشد كه مانند عيد قربان روزه آن حرام است.
(مسأله 1672): كسى كه بايد پى در پى روزه بگيرد، اگر در بين آن