احكام عقد (مسأله 2372): در زناشوئى چه دائم، و چه غير دائم بايد صيغه خوانده شود، و تنها راضى بودن زن و مرد، و همچنين نوشتن كافى نيست و صيغه عقد را يا خود زن و مرد مىخوانند، يا ديگرى را وكيل مىكنند كه از طرف آنان بخواند.
(مسأله 2373): وكيل لازم نيست مرد باشد، زن هم مىتواند براى خواندن صيغه عقد از طرف ديگرى وكيل شود.
(مسأله 2374): زن و مرد تا اطمينان نكنند كه وكيل آنها صيغه را خوانده است نمىتوانند به يكديگر نگاه محرمانه نمايند و گمان به اين كه وكيل صيغه را خوانده است كفايت نمىكند، بلكه اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده‌ام ولى اطمينان بگفته او نباشد، كفايت آن محل اشكال است.
(مسأله 2375): اگر زنى كسى را وكيل كند كه مثلا ده روزه او را به عقد مردى در آورد و ابتداى ده روز را معين نكند، آن وكيل مىتواند هر وقت كه بخواهد او را ده روز به عقد آن مرد در آورد ولى اگر معلوم باشد كه زن، روز يا ساعت معينى را قصد كرده، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند.
(مسأله 2376): يك نفر مىتواند براى خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف دو نفر وكيل شود و نيز انسان مىتواند از طرف زن وكيل شود و او را براى خود بطور دائم يا غير دائم عقد كند ولى احتياط مستحب آنست كه عقد را دو نفر بخوانند.