با تيمم يا با وضوى جبيره‌اى نماز بخواند، مىشود به او اقتدا كرد.
(مسأله 1467): اگر امام مرضى دارد كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، مىشود به او اقتدا كرد و نيز زنى كه مستحاضه نيست مىتواند بزن مستحاضه اقتدا نمايد.
(مسأله 1468): بهتر اين است كه كسى كه مرض خوره يا پيسى دارد، امام جماعت نشود و بنابر احتياط واجب به كسى كه حد شرعى بر او جارى شده اقتدا ننمايد.
احكام جماعت (مسأله 1469): موقعى كه مأموم نيت مىكند، بايد امام را معين نمايد ولى دانستن اسم او لازم نيست، و اگر نيت كند اقتدا مىكنم به امام جماعت حاضر، نمازش صحيح است.
(مسأله 1470): مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيزهاى نماز را خودش بخواند، ولى اگر ركعت اول يا دوم مأموم ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1471): اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشا صداى حمد و سوره امام را بشنود، اگر چه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند، و اگر صداى امام را نشنود مستحب است حمد و سوره ‌را بخواند ولى بايد آهسته بخواند و چنانچه سهوا بلند بخواند اشكال ندارد.
(مسأله 1472): اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود مىتواند آن مقدارى را كه نمىشنود بخواند.