مغرب نفهمد روزه‌اش صحيح است.
(مسأله 1729): اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل مىباشد، و در سفر روزه بگيرد، روزه او باطل است.
(مسأله 1730): اگر روزه‌دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد بنابر احتياط روزه خود را تمام كند، و اگر پيش از ظهر مسافرت كند، چنانچه از شب نيت سفر داشته باشد، نمىتواند آن روز را روزه بگيرد، بلكه اگر از شب هم نيت نداشته باشد نمىتواند بنابر احتياط آن روز را روزه بگيرد، ولى در هر صورت نبايد پيش از رسيدن به حد ترخص چيزى را كه روزه را باطل مىكند انجام دهد و اگر نه كفاره بر او واجب مىشود.
(مسأله 1731): اگر مسافر در ماه رمضان چه آن كه قبل از فجر در سفر بوده و چه آن كه روزه بوده و سفر نمايد، چنانچه پيش از ظهر به وطنش برسد يا به جائى برسد كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده، بايد آن روز روزه را بگيرد، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست.
(مسأله 1732): اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، يا به جائى برسد كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند، نمىتواند آن روز را روزه بگيرد.
(مسأله 1733): مسافر و كسى كه از روزه گرفتن عذر دارد، مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد، و در خوردن و آشاميدن كاملا خود را سير كند.
كسانى كه روزه بر آنها واجب نيست (مسأله 1734): كسى كه بواسطه پيرى نمىتواند روزه بگيرد، يا براى