احكام روزه روزه آنست كه انسان براى انجام خواست خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از نه چيزى كه بعدا گفته مىشود خوددارى نمايد.
نيت (مسأله 1559): لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلا بگويد فردا را روزه مىگيرد، بلكه همين قدر كه بنا داشته باشد براى انجام خواست خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه‌ را باطل مىكند انجام ندهد كافيست، و براى آن كه يقين كند تمام اين مدت را روزه بوده، بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام كارى كه روزه را باطل مىكند خوددارى نمايد.
(مسأله 1560): انسان مىتواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نيت كند و بهتر آنست كه شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه را بنمايد.
(مسأله 1561): آخرين وقت نيت روزه ماه رمضان براى شخص ملتفت قبل از اذان صبح است به اين معنى كه بايد قصد روزه را قبل از اذان صبح داشته باشد هر چند بواسطه خواب يا مانند آن متوجه قصد خود نباشد.
(مسأله 1562): كسى كه كارهائى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد، در هر وقت از روزه نيت روزه مستحبى بكند هر چند فاصله كمى تا مغرب باشد روزه او صحيح است.