نداشته باشد كه سال بعد بتواند براى خود حج برود، بايد سال او براى خود حج نمايد و حج آن كسى را كه او را اجير كرده براى سال بعد بگذارد.
(مسأله 2055): اگر كسى كه مستطيع شده به مكه رود و در وقت معينى كه دستور داده‌اند به عرفات و مشعر الحرام نرسد، چنانچه در سالهاى بعد مستطيع نباشد، حج بر او واجب نيست. مگر آن كه از سالهاى پيش مستطيع بوده و نرفته، كه در اين صورت اگر چه به زحمت باشد بايد حج كند.
(مسأله 2056): اگر كسى كه مستطيع شده حج نكند و بعد بواسطه پيرى يا مرض و ناتوانى نتواند حج نمايد، و نا اميد باشد از اين كه بعدا خودش حج كند بايد ديگرى را از طرف خود بفرستد، بلكه اگر نا اميد هم نباشد، احتياط واجب آنست كه اجير بگيرد و در صورتى كه بعدا قدرت پيدا كرد، خودش نيز حج نمايد، و همچنين است اگر در سال اولى كه به قدر رفتن حج مال پيدا كرده، بواسطه پيرى يا مرض يا ناتوانى نتواند حج كند و نا اميد از توانائى خود باشد، و در تمام اين صور احتياط مستحب آنست كه چنانچه منوب عنه مرد باشد، نائب صروره باشد، يعنى كسى كه اولين مرتبه حج رفتن او باشد.
(مسأله 2057): كسى كه از طرف ديگرى براى حج اجير شده، بايد طواف نساء را نيز از طرف او بجا آورد و اگر بجا نياورد، زن بر آن اجير حرام مىشود.
(مسأله 2058): اگر طواف نساء را درست بجا نياورد يا فراموش كند چنانچه بعد از چند روز يادش بيايد و از بين راه برگردد و بجا آورد صحيح است. ولى چنانچه برگشتن برايش مشقت داشته باشد مىتواند نائب بگيرد.