هر سال مىبرند، استفاده‌اى ببرد و به تنهائى يا با منفعتهاى ديگر كسبش از مخارج سال او زياد بيايد، در آخر هر سال بايد خمس آن را بدهد.
(مسأله 1782): كسى كه چند رشته كسب دارد مثلا اجاره ملك مىگيرد، و خريد و فروش هم مىكند، چنانچه همه آن رشته‌ها در شؤون تجارت مانند خرج و دخل و حساب صندوق يكى باشند، بايد خمس آنچه را كه در آخر سال از مخارج او زياد مىآيد بدهد، و چنانچه از يك رشته نفع ببرد، و از رشته ديگر ضرر كند، مىتواند ضرر يك رشته را به نفع رشته ديگر تدارك نمايد، ولى اگر دو رشته مختلف دارد، مثلا تجارت و زراعت مىكند، در اين صورت بناء بر احتياط وجوبى نمىشود ضرر يك رشته را به نفع رشته ديگر تدارك نمود.
(مسأله 1783): خرجهائى را كه انسان براى بدست آوردن فائده مىكند، مانند دلالى و حمالى مىتواند از منفعت كسر نمايد، و نسبت به آن مقدار خمس لازم نيست.
(مسأله 1784): آنچه از منافع كسب در بين سال به مصرف خوراك و پوشاك و اثاثيه و خريد منزل و عروسى پسر و جهيزيه دختر و زيارت و مانند اينها مىرساند، در صورتى كه از شأن او زياد نباشد، و زياده روى هم نكرده باشد، خمس ندارد.
(مسأله 1785): مالى را كه انسان به مصرف نذر و كفاره مىرساند، جزء مخارج ساليانه است، و نيز مالى را كه به كسى مىبخشد يا جائزه مىدهد، در صورتى كه از شأن او زياد نباشد، از مخارج ساليانه حساب مىشود.
(مسأله 1786): اگر انسان نتواند مثلا جهيزيه دخترش را يك جا در وقت ازدواجش تهيه نمايد، و بايد آن را در سالهاى متعدد تدريجا تهيه كند، چنانچه تهيه نكردن جهيزيه منافى شأنش باشد، اگر در بين سال از منافع آن سال مقدارى جهيزيه بخرد و از شأنش زياد نباشد خمس آن را لازم نيست بدهد،