2 - صاحب كتاب مزبور در همان كتاب بسند خود از امام " باقر " و امام " صادق " عليهما السلام روايتى آورده كه خلاصه‌اش به فارسى چنين است:
" صادقين " عليهما السلام - رحمت خداوند ببندگان بيش از اين است كه آنان را مجبور به گناهان فرمايد سپس ايشان را بر گناهان عذاب كند. و خداوند عزيزتر و غالب تر از اين است كه چيزى را اراده كند و واقع نشود.
سپس از آن دو بزرگوار سؤال شد آيا بين جبر و قدر واسطه و مرحله سومى است؟
" صادقين " عليهما السلام - آرى واسطه‌اى است كه وسيعتر از ما بين آسمان و زمين است؟
3 - در همان كتاب از " امام صادق (ع) " روايتى نقل شده كه خلاصه‌اش به فارسى چنين است:
" از " امام صادق (ع) " سؤال شد از جبر و قدر " امام ": نه جبر در كار است نه قدر و لكن بين آن دو منزله‌يى است كه حق در آن قرار گرفته و آن را جز عالم يا كسى كه عالم به او آموخته باشد نداند.
4 - در همان كتاب از " امام صادق (ع) " روايتى كه به فارسى قريب به اين مضمون است نقل شده:
" مردى " مىگويد: به امام صادق (ع) عرض كردم: آيا پروردگار بندگان را بر معاصى مجبور ساخته؟
" امام " - خير.
" سائل " - پس آيا امر را به ايشان واگذار فرموده است؟
" امام ": خير.
" سائل ": پس حقيقت و واقع چيست؟
" امام ": لطفى است از جانب پروردگارت كه بين اين دو معنى قرار گرفته است.
" بيان ": مراد از لطف يا رحمت و توفيق است. يا امر دقيق و معنى لطيفى است كه براى عقول عادى بشر بدون استمداد از فكر معصوم رسيدن به آن معنى مشكل است. و لذا در معنى امر بين الامرين افكار و عقايد مختلفى از دانشمندان نقل شده