الرضا (عليه السلام) در عالم كسى نبود. وقتى مأمون جميع علماى عهد خود از تمام اديان از گبر و يهود وترسا و مسلمان و متكلمان و مناظران را حاضر ساخت از آن حضرت سؤالاتى كردند جواب همه را آنچنان فرمود كه همه اقرار كردند به فضل و علم او و قصور علم خود.
و " محمد بن اسحاق بن موسى بن جعفر (عليه السلام) " از پدرش روايت كرد كه: موسى بن جعفر پسران خود را جمع ساخت و فرمود: برادر شما على رضا (عليه السلام)، عالم آل محمد است از او بپرسيد از هر چه شما را مشكل بود و هر چه گويد شما آن را نگاه داريد كه پدرم جعفر بن محمد بارها مرا گفته است كه: عالم آل محمد در صلب تست و كاشكى او را دريافتمى كه او همنام أمير المؤمنين على (عليه السلام) است.... در باب زيارت حضرت رضا (عليه السلام) اخبار وآثار واقع است و در فصل الخطاب مذكور است: " عن رسول الله (صلى الله عليه وآله) انه قال: ستدفن بضعة مني بأرض خراسان مازارها مكروب الا نفس الله تعالى كربته ولامذنب الا غفر الله تعالى ذنوبه. " به زودى پارهء تن من در سرزمينى به نام " خراسان " مدفون مى گردد. هيچ دردمندى او را زيارت نمى كند مگر آنكه خداوند متعال گشايشى در امر او ايجاد مى كند و هيچ گناهكارى (با قصد توبه) او را زيارت نمى كند جز آنكه خداى متعال گناهان او را مىآمرزد.
از امام على بن النقى (عليه السلام) روايت شده است: كسى كه امام رضا را زيارت كند و در مسير زيارت امارت قطره اى از آسمان به او برسد خداوند متعال بدن او را به آتش حرام مى سازد ". (1) وعن على بن محمد بن الرضا النقى الهادى (عليه السلام) انه قال: " من زار الرضا فأصابه في طريقه قطرة من السماء حرم الله تعالى جسده على النار ".
" حافظ كربلائى پس از نقل زيارت جامعه از امام رضا (عليه السلام) كه به وسيلهء آن مى توان هر يك از ائمهء هدى را زيارت كرد و در روضهء رضوان هر يك از حضرات، آن را خواند، زيارت نامهء مخصوص به حضرت رضا را نيز تيمنا وتبركا نوشته است، در پايان تذكر داده است