فرمود: پروردگار ما يكى است، پدر و مادر ما هم يكى است و پاداش خدا هم به كردار است. (1) بنابراين امام (عليه السلام) هيچ تفاوتى ميان خود و بردگان و غلامان خويش، جز به كردار نمى بيند، و به غير از عمل، همه امتيازات و نابرابريهايى كه مربوط به حقوق اجتماعى مى باشد منتفى است و همگى در اين امور برابر و يكسانند، زيرا همه مخلوق خدايند، و پدر آنها آدم، وآدم از خاك آفريده شده است.
از ياسر خادم نقل شده كه گفته است:
ابوالحسن الرضا (عليه السلام) به ما فرمود، " اگر هنگامى كه مشغول خوردن خوراك هستيد، مرا بالاى سر خود، ايستاده ديديد از جاى خود، برنخيزيد، مگر اين كه از خوردن، فارغ شده باشيد ". (2) علم و دانش امام رضا (عليه السلام) امام على (عليه السلام) دانش خود را از جدش پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) به ارث برده بود و سرچشمه جوشانى از علم و فضيلت بود كه تشنگان دانش و معرفت از فيض وجودى او بهره مى بردند و عطش خود را براى فهم مشكلات وحل معضلات، به دو فرو مى نشاندند.
از امام موسى بن جعفر (عليه السلام) روايت شده است، كه به فرزندان خود مى فرمود: اين برادرتان، على بن موسى، عالم آل محمد (صلى الله عليه وآله) است، مسائل دين خود را از او بپرسيد، و آنچه به شما مى گويد نگهداريد، زيرا من بارها از پدرم، جعفر بن محمد شنيدم كه مى فرمود: عالم آل محمد در صلب تو است، واى كاش من او را ديدار مى كردم، و او با أمير المؤمنين على، همنام است ". (3) از ابراهيم بن عباس صولى نقل شده است كه مى گفت: " من نديدم از امام رضا (عليه السلام)