بخش سوم / امام رضا (ع) در پيشگاه قرآن...
امام على بن موسى الرضا (عليه السلام) به علت موقعيت خاص سياسى و اجتماعى، بيشتر مورد سوال و جواب قرآنى قرار گرفته است چون گاهى به عنوان آزمايش، جلسات و مناظرات بحث و گفتگو تشكيل مىشد و امام (عليه السلام) پاسخگوى شبهات قرآنى و معارف اسلامى مىگرديد حديثى را كه رئيس المحدثين شيخ صدوق (قدس سره) در مورد توحيد و يكتائى پروردگار از آن بزرگوار نقل كرده است فشرده‌اى از آموزه‌هاى قرآنى او را نشان مىدهد. و ما ترجمهء آن را مى آوريم:
1. معرفت و شناخت خدا سرآغاز عبادت خدا، معرفت و شناخت او است و ريشهء معرفت هم توحيد و يكتا دانستن پروردگار متعال مىباشد استمرار نظام توحيدى و اختلال پيدا نكردن در مقام توحيد پروردگار متعال، با نفى صفات از او ميسر مىشود زيرا عقول شهادت مىدهند. كه هر صفت و موصوفى قهرا مخلوق و آفريده شده هستند و هر موصوفى خود گواهى مىدهد بالطبع كه: براى او خالقى مى باشد و آن خالق هم نمىشود خود صفت يا موصوف باشد و براى شهادت دادن هر صفت و موصوفى به تحقيق قرين شدن يكى از آنها پهلوى ديگرى و شهادت اقتران، بر حدوث آنها، لازم است حدوثى كه در مقابل ازليت بوده و با همديگر در يك جا جمع نمى شوند.
پس نشناخته است خدا را كسى كه بسبب تشبيه كردن او به چيز ديگر ذات او را بشناسد. و به توحيد او نرسيده است كسى كه مى خواهد حقيقت و جوهر وجود او را به دست آورد و حقيقت و واقعيت او را نيافته است كسى كه بوسيله تمثيل و تشبيه به چيزهاى مناسب، با او قدم بردارد. و او را تصديق نكرده است كسى كه او را پايان پذير بداند