چه قيمت آن كمتر از يك درهم ((6 / 12 نخود نقره سكه‌دار)) باشد يا نباشد، مىتواند آن را براى خود بردارد، ولى احتياط مستحب آنست كه آن را از طرف صاحبش به فقراء صدقه بدهد.
(مسأله 2574): اگر مالى پيدا كند كه قيمت آن از يك درهم كمتر است چنانچه صاحب آن معلوم باشد و انسان نداند راضى است يا نه، نمىتواند بدون اجازه او بردارد و اگر صاحب آن معلوم نباشد، احتياط واجب آنست كه او را از طرف صاحبش صدقه بدهد. و هر وقت صاحبش پيدا شد، چنانچه به صدقه دادن راضى نشود، عوض آن را به او بدهد.
(مسأله 2575): هر گاه چيزى را كه پيدا كرده نشانه‌اى دارد كه بواسطه آن مىتواند صاحبش را پيدا كند، اگر چه بداند صاحب آن كافرى است كه اموالش محترم است، در صورتى كه قيمت آن چيز به مقدار يك درهم برسد، بايد از روزى كه آن را پيدا كرده تا يك سال در محل اجتماع مردم اعلان كند.
(مسأله 2576): اگر انسان خودش نخواهد اعلان كند، مىتواند به كسى كه اطمينان دارد بگويد كه از طرف او اعلان نمايد.
(مسأله 2577): اگر تا يك سال اعلان كند، و صاحب ما پيدا نشود در صورتى كه آن مال را در غير حرم مكه پيدا كرده باشد، مىتواند آن را براى صاحبش نگهدارى كند كه هر وقت پيدا شد به او بدهد يا از طرف صاحبش به فقراء صدقه بدهد، و احتياط لازم آنست كه آن را براى خود بر ندارد، و اگر آن مال را در حرم پيدا كرده باشد احتياط واجب آنست كه تصدق كند.
(مسأله 2578): اگر بعد از آن كه يك سال اعلان كرد و صاحب مال پيدا نشد مال را براى صاحبش نگهدارى كند و از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده و تعدى يعنى زياده‌روى هم ننموده، ضامن نيست. ولى اگر