(مسأله 1877): اگر بعد از آن كه زكات گندم و جو و خرما و انگور واجب شده، زراعت و درخت را بفروشد، فروشنده بايد زكات آنها را بدهد، و چنانچه داد بر خريدار چيزى واجب نيست.
(مسأله 1878): اگر انسان گندم يا جو يا خرما يا انگور را بخرد، و بداند كه فروشنده زكات آن را داده، يا شك كند كه داده يا نه، چيزى بر او واجب نيست، و اگر بداند كه زكات آن را نداده، بايد خود زكاه آن را بدهد، ولى چنانچه فروشنده او را گول زده باشد، مىتواند پس از دادن زكات به او مراجعه نمايد، و مقدار زكات را از او مطالبه كند.
(مسأله 1879): اگر وزن گندم و جو و خرما و كشمش موقعى كه تر است به مقدار نصاب برسد و در وقت خشك شدن كمتر از اين مقدار شود، زكات آن واجب نيست.
(مسأله 1880): اگر گندم و جو و خرما را پيش از وقت خشك شدن مصرف كند، چنانچه خشك آنها به اندازه نصاب باشد، بايد زكات آنها را بدهد.
(مسأله 1881): خرما بر سه قسم است (1) آنست كه خشكش مىكنند و حكم زكات آن گفته شد (2) آنست كه در حال رطب بودنش مىخورند (3) آنست كه نارس (خلال) آن را مىخورند. در قسم دوم چنانچه مقدارى باشد كه خشك آن به مقدار نصاب برسد، احتياط مستحب آنست كه زكات آن را بدهند، اما قسم سوم ظاهر اين است كه زكات بر آن واجب نباشد.
(مسأله 1882): گندم و جو و خرما و كشمشى كه زكات آنها را داده، اگر چند سال هم نزد او بماند زكات ندارد.
(مسأله 1883): اگر گندم و جو و خرما و انگور از آب باران يا نهر مشروب شود، يا مثل زراعتهاى مصر از رطوبت زمين استفاده كند، زكات آن ده يك است، و اگر با دلو و مانند آن آبيارى شود، زكات آن بيست يك است.