كه نمازش را فرادى خوانده دوباره با جماعت بخواند، و اگر بعد بفهمد كه نماز اولش باطل بوده، نماز دوم او كافيست.
(مسأله 1413): اگر امام يا مأموم بخواهد نمازى را كه با جماعت خوانده دوباره با جماعت بخواند، هر چند استحبابش ثابت نيست ولى رجاء آوردن آن مانعى ندارد.
(مسأله 1414): كسى كه در نماز به حدى وسواس دارد كه موجب بطلان نمازش مىشود و فقط در صورتى كه نماز را با جماعت بخواند، از وسواس راحت مىشود، بايد نماز را با جماعت بخواند.
(مسأله 1415): اگر پدر يا مادر به فرزند خود امر كنند كه نماز را با جماعت بخواند، احتياط مستحب آنست كه نماز را به جماعت بخواند البته هر وقت كه امر و نهى پدر يا مادر از روى شفقت نسبت به فرزند باشد و مخالفتش موجب اذيت آنان شود، حرام است بر فرزند مخالفت نمايد هر چند به حد عقوق هم نرسد.
(مسأله 1416): نماز مستحب را نمىشود در هيچ موردى - بنابر احتياط - با جماعت خواند، ولى نماز استسقاء را كه براى آمدن باران مىخوانند مىتوان با جماعت خواند و همچنين نمازى كه واجب بوده و به جهتى مستحب شده است، مانند نماز عيد فطر و قربان كه در زمان امام عليه السلام واجب بوده و بواسطه غائب شدن ايشان مستحب مىباشد.
(مسأله 1417): موقعى كه امام جماعت نماز يوميه مىخواند، هر كدام از نمازهاى يوميه را مىشود به او اقتدا كرد.
(مسأله 1418): اگر امام جماعت قضاى نماز يوميه خود يا شخص ديگرى را كه فوت آن يقينى باشد مىخواند، مىشود به او اقتدا كرد، ولى اگر نماز خود يا شخص ديگرى را احتياطا بجا مىآورد اقتدا به او جايز نيست مگر آن كه نماز