مشغول نماز شود، و در بين نماز تصميم بگيرد كه ده روز يا بيشتر بماند، بايد نماز را چهار ركعتى تمام نمايد.
(مسأله 1355): مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر در بين نماز اول چهار ركعتى از قصد خود بگردد، چنانچه مشغول ركعت سوم نشده، بايد نماز را دو ركعتى تمام نمايد، و بقيه نمازهاى خود را شكسته بخواند.
و همچنين است اگر مشغول ركعت سوم شده و به ركوع نرفته باشد كه بايد نبشيند و نماز را شكسته به آخر برساند، و اگر به ركوع رفته باشد مىتواند نمازش را به هم بزند، و بايد آن را شكسته اعاده نمايد، و تا وقتى كه در آنجا هست نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1356): مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر بيشتر از ده روز در آنجا بماند، تا وقتى كه مسافرت نكرده، بايد نمازش را تمام بخواند و لازم نيست دوباره قصد ماندن ده روز كند.
(مسأله 1357): مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، بايد روزه واجب را بگيرد، و مىتواند روزه مستحبى را هم بجا آورد، و نافله ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.
(مسأله 1358): مسافرى كه قصد كرده ده روز در محلى بماند، اگر بعد از خواند يك نماز چهار ركعت ادائى، يا بعد از ماندن ده روز - اگر چه يك نماز تمام هم نخوانده باشد - بخواهد به جائى كه كمتر از چهار فرسخ است برود و برگردد و دوباره در جاى اول خود ده روز يا كمتر بماند، از وقتى كه مىرود تا وقتى كه برمىگردد، و بعد از برگشتن بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر برگشتن به محل اقامتش فقط از اين جهت باشد كه در طريق سفرش واقع شده است و سفر او مسافت شرعيه باشد، لازم است در رفتن و برگشتن و در محل اقامت نماز را شكسته بخواند.