((شرط چهارم)) آن كه جاى نمازگزار سقفش باندازه‌اى كه نتواند در آنجا راست بايستد كوتاه نباشد، و همچنين باندازه‌اى كه جاى ركوع و سجود نداشته باشد كوچك نباشد.
(مسأله 894): اگر ناچار شود كه در جائى نماز بخواند كه بطور كلى از ايستادن تمكن ندارد، لازم است نشسته نماز بخواند، و اگر از ركوع و سجود تمكن ندارد براى آنها با سر اشاره نمايد.
(مسأله 895): بايد جلوتر از قبر پيغمبر و ائمه عليهم السلام در صورتى كه بى احترامى به آنان باشد نماز نخواند، و در غير اين صورت اشكال ندارد.
((شرط پنجم)) آن كه مكان نمازگزار اگر نجس است بطورى تر نباشد كه رطوبت آن به بدن يا لباس او برسد، ولى جائى كه پيشانى را بر آن مىگذارد اگر نجس باشد، در صورتى كه خشك هم باشد نماز باطل است، و احتياط مستحب آنست كه مكان نمازگزار اصلا نجس نباشد.
((شرط ششم)) بايد بنابر احتياط لازم زن عقبتر از مرد بايستد، اقلا به مقدارى كه جاى سجده او برابر جاى دو زانوى مرد در حال سجده باشد.
(مسأله 896): اگر زن برابر مرد يا جلوتر بايستد و با هم وارد نماز شوند بايد نماز را دوباره بخوانند، و همچنين است اگر يكى زودتر از ديگرى به نماز بايستد.
(مسأله 897): اگر بين مرد و زن كه برابر هم ايستاده‌اند يا زن جلوتر ايستاده و نماز مىخوانند ديوار، يا پرده، يا چيز ديگرى باشد كه يكديگر را نبينند يا آن كه فاصله بيش از ده ذراع باشد، نماز هر دو صحيح است.
((شرط هفتم)) آن كه جاى پيشانى نمازگزار از جاى دو زانو و سر انگشتان پاى او بيش از چهار انگشت بسته پست‌تر، يا بلند تر نباشد. و تفصيل اين