صاحب روضة الواعظين شيخ فتال نيشابورى وابن شهرآشوب در مناقب ومرحوم علم الهدى در عيون المعجزات، (1) داستان مسموميت او را آورده اند. مرحوم علم الهدى در كتاب اخير الذكر مى افزايد: " معتصم عباسى در فكر شهيد نمودن ابوجعفر ثانى (عليه السلام) بود در اين باره به همسر امام، ام الفضل دختر برادرش پيشنهاد نمود كه امام را مسموم سازد، چون مى دانست كه او از امام (عليه السلام) انحراف يافته است زيرا آن حضرت، مادر امام هادى (عليه السلام) را بر او ترجيح مى داد از سوى ديگر از آن حضرت صاحب فرزند نشده بود، ام الفضل اين پيشنهاد را پذيرفت و امام را با انگور " رازقى " كه در آن سم داخل نموده بود، مسموم نمود.
وقتى امام (عليه السلام)، انگور را ميل نمود آن ملعونه، نادم و پشيمان شد و شروع به گريه و زارى نمود. امام (عليه السلام) فرمودند: چرا گريه و ناله مى كنى، خداوند دردى را بر تو مسلط كند كه قابل علاج نباشد و بلايى پيش آورد كه امكان پنهان داشتن آن را نداشته باشى، دعاى امام (عليه السلام) در حق او مستجاب گرديد و با درد بى درمانى از دنيا رخت بربست.
صاحب كشف الغمه گويد:
بدور طوالح، جبال فوارع * غيوث هوايع، سيول دوافع بها ليل لوعاينت فيض الفهم * تيقنت أن الرزق في الأرض واميح إذا خففت بالبذل ارواح جودهم * حداها الندى واستنشقتها المطالع (2) پيكر پاك امام ابو جعفر جواد (عليه السلام) را در كنار قبر جد گرامى اش، امام موسى بن جعفر (عليه السلام)، در گورستان قريش در بغداد به خاك سپردند (3)، صلى الله عليه وعلى آبائه الطاهرين الطيبين. مزار اين دو گرامى هم اكنون به " كاظمين " مشهور است و از ديرباز زيارتگاه مسلمانان بوده است.