رفته خود را آماده مى سازد تا در كنار عبادت خداوند، مبارزه در راه او را نيز بياموزد و در اين صحنه نيز گام بگذارد. چنين است كه بعدها، و به ويژه پس از رحفت پدر بزرگوارش كه شوهر گرامى اش براى حفظ كيان اسلام امامت و پيشوايى رهروان راستين راه اسلام را به عهده مى گيرد، فاطمه (عليه السلام) نيز قدم در عرصهء اجتماع وسياست مى نهد و دوشادوش شوى گرانقدرش براى كسب حقوق حقهء خاندانش وحفظ اسلام اصيل مبارزاتى را زنده را آغاز مى كند.
9. در آرامگاه شهيدان راه اسلام فاطمه زهرا (عليه السلام) در راه اعلام وفادارى به هدف‌هاى عاليهء اسلام، و توجه به اهداف پاك رزمندگان صدر اسلام، و تقديس آرمان‌هاى متعالى و الهى و اسلامى آنان، در هر فرصتى به مزار شهداى گلگون كفن " بدر " و " احد " مى رفت. لحظاتى را در آن آرامگاه‌هاى عطرآگين مىگذرانيد و در خلوت ملكوتى دل و جانش، با دعا و قرائت قرآن، از فداكاريها و رزمندگى‌هاى آنان در راه اسلام تجليل و تكريم به عمل مى آورد.
در اين باره، حديث زير كه مرحوم شيخ طوسى در كتاب ارزنده ء " تهذيب " از امام صادق (عليه السلام) روايت كرده كاملا گويا و روشنگر است: " فاطمه (عليه السلام) هر روز شنبه بر مزار شهداى اسلام حضور مى يافت و بر سر قبر حمزه سيد الشهداء مى آمد و براى او ترحيم و استغفار مى كرد و درود مى فرستاد ". (1) اين عمل زهراى اطهر، علاوه بر جنبه‌هاى عاطفى و خويشاوندى كه نسبت به عموى بزرگوار و ايثارگرش داشت، حاكمى از روح ايمان و فضيلت و حق شناسى او نسبت به جانبازان اسلام و نيز نمايانگر احساس تعهد و مسئوليت مشترك و اجتماعى آن بانوى بزرگ است كه به صورت دعا و ترحيم و حضور در صحنه جلوه گر مى شد و نيز نشان مى داد كه فداكاران اسلام هرگز از ياد نمى روند و همواره مورد تجليل و احترام قرار دارند.
10. فاطمه زهرا (عليه السلام) و آموزش و پرورش " شهيد ثانى " عالم وارسته و فقيه فرزانه كه جان خود را در راه اعتلاى اسلام تقديم احكام