قطعى در مورد نام‌هاى فاطمه زهرا (عليه السلام) براى ما باقى مانده است. (1) اكنون پيرامون نكاتى در باره ء بعضى از اين اسامى مقدس، بحث مختصرى را مطرح مى سازيم.
1. فاطمه زهرا (عليه السلام) حتى، يك بررسى كوتاه و گذرا در گستره ء فرهنگ 1400 سالهء اسلام، كافى است تا آشكار سازد كه در اين فرهنگ غنى و پر محتواى آسمانى، نام " فاطمه " از چه منزلت و اعتبار والايى برخوردار است. چرا كه ابعاد فرهنگ اسلامى و فراز و نشيب‌هاى تاريخ اسلام نشان مى دهد كه همين نام ساده و كوتاه، و در عين حال عميق و غنى، به تنهايى يادآور چه عظمت ها و ارزش‌هاى اصيل، و تداعى كنندهء چه خاطرات افتخار آميزى از درخشانترين دوره‌هاى مجد و شكوه اسلام، و عفت و عصمت و بزرگى و سازندگى بانوان اسلام بوده، و هست، و از اين پس نيز خواهد بود.
اين نام زيبا و پرشكوه را، نخستين بار در بيت رسالت، و بر بلنداى سلالهء پاك پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) يعنى به عنوان دختر قهرمان و با فضيلت رسول نور و هدايت مى بينيم. اگر مى گوئيم " نخستين بار "، بايد توجه داشت كه اين تقدم از لحاظ تاريخى و ترتيب زمانى نيست، بلكه از لحاظ شكوه و عظمت پرتوفشانى بر تاريخ شيعه، و قرار گرفتن در سرسلسلهء خاندان امامت و قلهء جانشينى بر حق پيامبر راستين است، چرا كه ولايت و وصايت و امارت و خلافت واقعى پيامبر (صلى الله عليه وآله) از نقطه اى آغاز شده كه اوج آن در زير قدوم پاك فاطمهء زهرا (عليه السلام) است و ادامه آن نيز در دامن پاك او تربيت يافته و از سرچشمهء زلال فيض بخشى او نيرو گرفته است. لذا صرف نظر از تقدم تاريخى و زمانى، تقدم فاطميت با آن گوهر يك دانه و دردانهء پيامبر (صلى الله عليه وآله) است: جايى كه اين نام مقدس، به عنوان دختر با فضيلت پيامبر از منبع فيض رسالت نور مى گيرد و بر تمام جهان بشريت نور مى افشاند. جايى كه نام او، عنوان دومين معصوم تاريخ بشريت را با خود دارد، گرامى ترين بانوى بانوان جهان است، و از چهار سو به چهار منبع نور و تقدس پيوند مى يابد، از سويى دختر پيامبر و نور چشم و عزيز رسول خداست، از سويى همسر