از پا در مى آورد و آنگاه با جان و دلى سرشار از شور و اشتياق، وارد آن خانهء كوچك و پر نور مى شد و در آنجا نماز و دعا مى خواند و دقايقى طولانى، در حالت شور و جذبهء روحانى بسر مى برد.
براى درك شدت اين مهر و علاقه بايد دانست كه هرگز ديده نشد، حتى براى يك بار، كه امام به مسجد نبى (صلى الله عليه وآله) برود ولى سراغ مادرش را نگيرد، و يا بدون راز و نياز با روح قدسى آن بزرگوار به خانهء خود برگردد.
و باز براى پيگيرى و بيان گوشهء ديگرى از اين علاقه و ارادت امام نسبت به مادر عزيزش، كافى است كه داستان ازدواج آن حضرت را در نظر گرفته، به جوانب آن توجه كنيم: در بررسى چگونگى ازدواج امام جواد (عليه السلام) بيش از پيش متوجه مى شويم كه وى چه احترام و فضيلتى براى مادرش قائل بوده و چگونه برترى و والايى مادر عزيز را، از هر جهت در نظر داشته است. مى دانيم كه امام جواد (عليه السلام)، داماد خليفهء وقت مأمون عباسى شده بود. لذا در وصلت او با " ام الفضل " دختر خليفه، كه از خاندانى مرفه و پر تجمل بود، انتظار مى رفت كه هزاران درهم و دينار از طرف پدر عروس در آن محفل عروسى خرج شود، و طبق آنگونه مراسم، مهريه وكابين نيز به تناسب ثروت و امكانات پدر عروس، بسيار چشمگير باشد وقوس تصاعدى طى كند و با ارقام درشت رقم زده شود.
ولى امام جواد (عليه السلام) به خاطر علاقه و احترام و فضيلت فراوانى كه براى مادرش قائل بود، حاضر نشد مهريهء همسرش بيش از پانصد درهم - كه همان مهريهء مادرش زهرا (عليه السلام) بود - تعيين گردد.
چون او هرگز حاضر نبود مهريهء همسرش از مهريهء مادر ارجمندش زهرا (عليه السلام) فزونى گيرد و يك نوع برترى و فزونى تلقى گردد.
امام هادى (عليه السلام) و ياد مادر امام هادى (عليه السلام)، دهمين اختر تابان آسمان ولايت و امامت و پيشواى راستين جهان اسلام نيز علاقه و ارادت خاصى نسبت به ساحت مقدس مادرش زهرا (عليه السلام) داشت.
امام معصوم (عليه السلام)، اين علاقه و ارادت را، بارها و بارها ضمن گفتگوها و مباحثاتى كه با ملحدين وزنادقه و ديگر گروههاى مخالف مكتب اهل بيت داشته، با زيباترين بيان و رساترين كلام اظهار كرده و همواره به وجود مادر گرامى اش و خاندان اهل بيت (عليه السلام)