على (عليه السلام) آن مولى الموالى و يگانهء دوران‌هاست، از سوى ديگر مادر حسنين و مادر امامان و قهرمانان پاكى و عصمت و فضيلت است، و از سوى ديگر، خود او منبع فيض و منشأ فضيلت و داراى شخصيت يگانهء زن مسلمان و نمونه و سرمشق و الگوى زن در اسلام يعنى " فاطمه " (س) است....
آرى، نخستين " فاطمه " از لحاظ نورافشانى و فيض بخشى، كه جز زهراى اطهر (عليه السلام) نيست: يعنى حضرت صديقهء كبرى، يعنى تنها زن معصوم، يعنى تنها دخترى كه در تاريخ بشريت لقب " أم ابيها " به معناى " مام پدرش " از آن اوست، يعنى بانوى والاى تبارى كه تمامى عمر پاك و پر ثمرش را با طهارت و قداست و مجد و عظمت به سر برد و با نهايت افتخار و سربلندى به لقاء الله، به ديدار محبوب و معبود ازلى و ابدى خويش شتافت. بانويى كه در پى خود، جهانى از فضيلت و پاكى و قداست و عظمت و شهامت و شهادت و رهبرى جهان بشرى را به يادگار گذاشت. به گونه‌اى كه سيرهء زندگى سرشار از ايثار و قهرمانى و آموزندگى‌اش، و نيز سرگذشت نامه‌هاى شگرف فرزندان معصوم و اخلاف شهيدش، همه و همه، نمونه‌هايى گويا و تكان دهنده و بيدار كننده از اين جهان قداست و فضيلت است، كه به فضل و عنايت الهى، در فصول و بخش‌هاى آينده ء كتاب مورد بحث و بررسى قرار خواهد گرفت.
شرحى درباره ء نام " فاطمه " اكنون كه سير مختصرى در تاريخ اين نام عزيز و زيبا به عمل آورديم، جاى آن است كه به بيان شرحى در باره ء نام نامى آن بانوى نامدار و بزرگوار بپردازيم.
محققين و مورخين اسلامى، با استفاده از اقوال محدثين معتبر، در اين باره گفته اند:
" فاطمه يعنى بازدارنده يا جدا كننده و جدا شده از شرور و بدى‌ها ". اين تفسيرها و توضيحات، در ضمن احاديث متعدد و معتبر از امام بزرگوار و رئيس مذهب و بنيانگذار مكتب و فقه پربار جعفرى، حضرت صادق (عليه السلام) رسيده است. آن حضرت از جد بزرگوارش رسول خدا (صلى الله عليه وآله) روايت مى كند كه روزى خطاب به دختر دلبند خويش فرموده است:
دخترم، آيا مى دانى كه از چه رو تو را فاطمه نامگذارى كردم؟
زهراى اطهر (عليه السلام) پرسيد: چرا، پدر عزيزم؟
رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در پاسخ فرمود: خداوند متعال تو را، و شيعيان راستين و دوستداران