و در واقع تنها چراغ عمرش، تنها مادر فرزندان رسول الله، همسر على و مادر فرزندان آن پيشواى بزرگ و سبطين پيامبر بود. آرى تمامى اين ويژگى ها وامتيازات، در تاريخ بشريت از آن زن، يك بانوى بزرگ، يك خاتون مقدس و مبارك يعنى فاطمه بوده است.
6. فاطمه (عليه السلام) در منزل و روش خانه دارى اش از آنجا كه فاطمهء زهرا (عليه السلام) تربيت يافتهء مكتب محمدى (صلى الله عليه وآله) است و تعليم و تربيت را در كلاس وحى الهى آغاز كرده و از آن مدرسهء عالى انسان سازى فارغ التحصيل شده است، تمامى گفتار و كردار و انديشه‌هايش، سازنده و ارزنده و الهى و معنوى است. خاصه آن كه رفتار و كردار او بايد سرمشق تمامى زنان و دختران عالم اسلام باشد. از اين رو، لازم است به نمونه‌هايى از رفتار او در منزل و روش خانه دارى و كدبانوگرى، و انجام وظايف همسرى براى شوهرش و ايفاء نقش مادرى براى فرزندانش اشاره كنيم.
او قبل از هر چيز يك خانم خانه دار، و كدبانوى دلسوز و مهربان و بادرايت براى منزلش بود. زيرا وى بهتر از هركس مى دانست كه نهاد اصلى و هستهء مركزى اجتماع در خانه، پى ريزى مى شود. و از خانه است كه جوانان برومند و افراد صالح، يا احيانا فرزندانى ناخلف و ناصالح، تربيت يافته وارد جامعه مى شوند. پس براى اينكه محيط خانه اش را به محيط مهر و صفا و تربيت صحيح و اخلاق متعالى تبديل كند با تمام وجود كوشش مى كرد.
نكته اينجاست كه خود او دوران كودكى اش را در خاندان رسالت و تحت تربيت نخستين شخصيت ممتاز جهان اسلام و عالم بشريت سپرى ساخت، و از كانون وحى و الهام و سرچشمهء فضيلت و معنويت آن مكتب الهى، خالص ترين و ارزنده ترين بهره‌هاى تربيتى را برد. پس بهتر از هركس مى دانست كه نقش خانواده در تربيت فرزندان تا چه اندازه مهم و سازنده است. همچنين وى دوران رشد و سازندگى را در خاندان امامت و ولايت به سر برد كه خود باعث آمد تا عالى ترين نقش را در خانه دارى و تربيت فرزندان صالح و شايسته و بزرگوارى كه پرچم ولايت را به دوش گرفته و چراغ امامت را در عالم بشرى افروخته اند، بر عهده گيرد.
روش‌هايى كه او در خانه دارى، رفتار با همسر عاليقدر و تربيت فرزندانش داشت، همگى در رابطه با عبادت خداوند و ارتباط معنوى با آفريدگار دانا و توانا و در خط اسلام،