تو را كه در خط تو گام بر مى دارند، در روز محشر از آتش دوزخ جدا خواهد داشت.... (1) مرحوم شيخ صدوق، آن عالم ربانى و روحانى فقه شناس در دو اثر گرانقدر و ارزنده‌اش " خصال " و " امالى "، در توضيح نام مبارك " فاطمه " از امام صادق (عليه السلام) نقل كرده است: " بدان جهت او را فاطمه گفتند كه او از شرك و شرور و بديها جدا شده و بريده است، و اگر على (عليه السلام) نبود كفوى " نظير و مانندى " بر او پيدا نمى شد ". (2) 2. مباركه از ديگر نام‌هاى فاطمه (عليه السلام) يكى هم مباركه است. در شرح و توضيح مختصرى بر معانى اين نام عزيز هم همين قدر مى توان گفت: بركت، رشد و نمو، سعادت، و هر آنچه خير و خوبى است، همه و همه را خداوند متعال در نسل پيامبر اسلام قرار داد، و اين همه را نيز منحصر و مخصوص به وجود مبارك زهراى اطهر و سلالهء پاك و ذريهء او فرمود. آرى خداوند تبارك و تعالى، فاطمه (عليه السلام) را مصداق بارز " كوثر " و خير فراوان و مظهر عطاياى بى پايان خود نسبت به پيامبر اسلام قرار داد. بدين گونه كه توسط دو فرزند برومندش حسن و حسين (عليه السلام) و دو دختر با فضيلت و بزرگوارش زينب و ام كلثوم، نسل پر بركت و ذريهء سعادتمندى را نصيب پيامبر اسلام ساخت كه دائم در تزايد و تصاعد، و در رشد و نمو و فزونى توأم با خير و بركت است. بركتى كه هرگز به پايان نخواهد رسيد تا روزى كه قيامت فرا رسد و محشر برپا گردد. لذا به خاطر همين بركات دائم التزايد در نسل فاطمه (عليه السلام) است كه يكى از نامهاى نامى اش " مباركه "، بيانگر چنين خصوصيت بى همانندى گرديده است.
50 ميليون ذريهء زهرا " س " مى دانيم كه يكى از مسائلى كه دشمنان پيامبر اسلام، از كفار و مشركين و منافقين به عنوان نقطهء ضعفى براى آن حضرت بيان مى كردند، اين بود كه طبق رسوم جاهلى خود مى گفتند چون پيامبر فرزند پسرى ندارد كه نسل او را ادامه دهد، پس پيامبر، فردى أبتر و بدون دنباله و عقب خواهد بود، و نسل و خاندانش منقطع گشته و به زودى فراموش