زنان امت، امروز خديجه بنت خويلد است. (1) البته مقام و الا و احترام و شخصيت خديجه (عليه السلام) را نبايد با معيارهاى معمولى سنجيد.
چه مقام و احترام آن بزرگوار چنان بالا گرفت كه خداوند تبارك و تعالى به وسيلهء جبرئيل براى او سلام فرستاد و او را به پاداشى عظيم وعده داد كه هيچكس ديگرى، اعم از گذشتگان يا معاصرينش يا از اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بدان مقام نرسيده بودند.
" بخارى " يكى از محدثين اهل سنت كه يكى از شش " صحيح " عمده و معتبر جهان تسنن از آن اوست، نقل مى كند: " عايشه مى گويد: در باره هيچ زنى به اندازه خديجه حسرت نكشيدم و حسادت نبردم وقتى شنيدم كه پروردگارش او را به بهشت وعده داده است ". (2) اين سخن عايشه، دور از واقعيت نبوده است. چون مى دانيم خديجه نخستين همسرى است كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) قبل از آغاز رسالت اختيار كرده و مدتى طولانى، نزديك به 25 سال با وى زندگى كرده است. با اينكه حضرت رسول، پس از وفات خديجه با برخى از زنان ديگر مانند عايشه، صفيه، ام سلمه و... هم وصلت نموده، ولى در تمام مدتى كه همسران ديگرى در خانه داشت، باز از خديجه به شايستگى ياد مى كرد، نام او را با احترام اداء مى نمود و همواره خاطره ء او را گرامى و عزيز مىداشت چنان كه در باره اش مى فرمود: " هرگز خداوند متعال بهتر از او را بر من نصيب نفرموده است. او روزى كه من نياز به كمك داشتم، به يارى ام آمد و دستم را با مهر و عطوفت گرفت، روزى به من ايمان آورد كه جهانيان نسبت به من كفر مى ورزيدند و روزى مرا تصديق كرد كه جهانيان تكذيبم مى كردند، و خداوند از او به من اولاد عنايت كرد ". (3) اين سخنان صريح و بى شائبه از زبان مبارك پيامبر گرامى اسلام به خوبى مى رساند كه خديجه از چه موقعيت ممتازى در نزد پيامبر (صلى الله عليه وآله) از چه روحيهء والايى در زندگى و از چه شخصيتى برخوردار بوده است.
عايشه مى گويد: " روزى نمى شد كه پيامبر اسلام از خديجه ذكر خيرى به ميان