نمايد.
(مسأله 2713): وصى بايد عاقل باشد، و در امورى كه راجع به شخص موصى است و همچنين - بنابر احتياط - در امورى كه راجع به ديگران است بايد مورد اطمينان باشد، و وصى مسلمان بايد - بنابر احتياط - مسلمان باشد و وصيت به بچه نا بالغ به تنهائى - بنابر احتياط - صحيح نيست اگر مقصود موصى آن باشد كه در حال بچگى بدون اجازه ولى تصرف نمايد ولى اگر مقصود او اين باشد كه بعد از بلوغ يا با اذن ولى تصرف نمايد اشكال ندارد.
(مسأله 2714): اگر كسى چند وصى براى خود معين كند، چنانچه اجازه داده باشد كه هر كدام به تنهائى به وصيت عمل كنند، لازم نيست در انجام وصيت از يكديگر اجازه بگيرند و اگر اجازه نداده باشد، چه گفته باشد كه هر دو با هم به وصيت عمل كنند، يا نگفته باشد، بايد با نظر يكديگر به وصيت عمل نمايند، و اگر حاضر نشوند كه با يكديگر به وصيت عمل كنند، چنانچه منشأ آن وجود مانع شرعى براى هر كدام از موافقت با ديگرى نباشد، حاكم شرع آنها را مجبور مىكند و اگر اطاعت نكنند، يا منشأ اختلاف وجود مانع شرعى براى هر كدام باشد، بجاى يكى از آنان شخص ديگرى را معين مىنمايد.
(مسأله 2715): اگر انسان از وصيت خود برگردد مثلا بگويد ثلث مالش را به كسى بدهند، بعد بگويد به او ندهند وصيت باطل مىشود، و اگر وصيت خود را تغيير دهد، مثل آنكه‌ قيمى براى بچه‌هاى خود معين كند، بعد ديگرى را بجاى او قيم نمايد، وصيت اولش باطل مىشود و بايد وصيت دوم او عمل نمايند.
(مسأله 2716): اگر كارى كند كه معلوم شود از وصيت خود برگشته مثلا خانه‌اى را كه وصيت كرده به كسى بدهند، بفروشد، يا ديگرى را - با التفات به وصيت سابق - براى فروش آن وكيل نمايد، وصيت باطل مىشود.