معين نكرده است، اگر از روى فراموشى، يا ناچارى، يا غفلت، آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نيست، ولى بعدا هر وقت از روى اختيار آن را بجا آورد، بايد كفاره بدهد.
(مسأله 2666): اگر نذر كند كه در هر هفته روز معينى مثلا روز جمعه را روزه بگيرد، چنانچه يكى از جمعه‌ها عيد فطر يا قربان باشد يا در روز جمعه عذر ديگرى مانند سفر يا حيض براى او پيدا شود، بايد آن روز را روزه نگيرد و قضاى آن را بجا آورد.
(مسأله 2667): اگر نذر كند كه مقدار معينى صدقه بدهد، چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد لازم نيست آن مقدار را از مال او صدقه بدهند، و بهتر اين است كه بالغين از ورثه آن مقدار را از حصه خود از طرف ميت صدقه بدهند.
(مسأله 2668): اگر نذر كند كه به فقير معينى صدقه بدهد، نمىتواند آن را به فقير ديگر بدهد و اگر آن فقير بميرد، احتياط مستحب آنست كه به ورثه او بدهد.
(مسأله 2669): اگر نذر كند كه به زيارت يكى از امامان مثلا به زيارت حضرت ابى عبد الله عليه السلام مشرف شود، چنانچه به زيارت امام ديگر برود كافى نيست. و اگر بواسطه عذرى نتواند آن امام را زيارت كند، چيزى بر او واجب نيست.
(مسأله 2670): كسى كه نذر كرده زيارت برود و غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را بجا آورد.
(مسأله 2671): اگر براى حرم يكى از امام يا امام زادگان نذر كند، و مصرف معينى را در نظر نداشته باشد، بايد آن را در تعمير و روشنائى و فرش حرم و مانند اينها مصرف كند.
(مسأله 2672): اگر براى خود امام عليه السلام چيزى نذر كند،