مزيدى داشته الحاق او را واجب ديده و به دستور هر چه ابن تلميذ مؤلف مغنى و مصنف شامل و مصنف كامل الادويه و جامع الادويه امين الدوله (1) و غيرهم ايراد نموده اند و در جامع بغدادى به نظر نرسيده بيات آن را لازم دانسته و هر چه، از كتب معتبره مثل قانون (2) معالجات بقراطى (3) (1) بايد دانست نام امين الدوله در تاريخ طب متعدد است وعدهء آنها شش نفر است بدين ترتيب:
1 امين الدوله ابوالحسن بن التلميذ (موفق الملك ابوالحسن هبة الله بن ابى العلاء صاعد بن ابراهيم بن تلميذ طبيب نصرانى).
2 امين الدوله ابوالحسن بن غزال (كمال الدين ابوالحسن بن غزال بن ابى سعيد السامرى).
3 امين الدوله ابوالفتح (ابوالفتح بن ابى النجم بن ابى غالب بن فهد بن منصور بن وهب بن قيس بن مالك نصرانى).
4 امين الدوله ابوالفرج (ابوالفرج بن شيخ موفق الدين يعقوب بن اسحق بن القف الكرخى).
5 امين الدوله ابوالفرج بن يحيى الطبيب البغدادى (صاعد بن يحيى بن هبة الدين نصرانى).
6 امين الدوله معروف بخواجه.
و همه از اطباء دوران تمدن اسلامى مىباشند كه اولى از اطباء مائه ششم هجرى قمرى در دوران خلفاى عباسى و دومى از اطباء مائه هفتم هجرى قمرى و سومى از اطباء اوائل مائه هفتم و طبيب پادشاهان ايوبى (پدرش ابوالنجم طبيب مخصوص ملك ناصر صلاح الدين يوسف بن ايوب پادشاه مصر و شام بوده) و چهارمى نيز از اطباء اواخر مائه هفتم هجرى قمرى و پنجمى از اطباء اوائل مائه هفتم هجرى قمرى و ششمى از اطباء دوران مغول و طبيب خاص ارغون خان بن آقا بخان فرزند هلاكوخان بوده اند.
اما عموما وقتى نام امين الدوله برده مىشود و مقصود امين الدوله ابن تلميذ است يعنى موفق الملك ابوالحسن هبة الله بن ابى العلاء صاعد بن ابراهيم بن التلميذ طبيب نصرانى كه ملقب به امين الدولد و معروف به ابن تلميذ مىباشد، وى پسر خواهر معتمد الملك ابوالفرج حكيم و از اطباء مائه ششم هجرى قمرى و مدتى به خدمت طبابت خلفاى عباسى اشتغال داشته است.
وى را مؤلفات زيادى در طب مىباشد كه از همه مهمتر " كتاب قرابادين " وى مىباشد كه صاحب تحفه بدان اشارت كرده و مشهور ترين مؤلفات اوست.
غير از كتاب بالا " قرابادين موجز " و " اختيار كتب حاوى رازى " و " اختيار شرح جالينوس بر فصول بقراط " و " اختيار شرح جالينوس برتقدمة المعروفه بقراط " و " حواشى بر قانون ابن سينا " و " حواشى بر كتاب مائه بوسهل مسيحى " و " رساله در فصد " و امثال آنها دارد.
(2) قانون كتاب معروف ابن سينا كه تا قرن شانزدهم و هفدهم در اروپا بسيار مورد توجه و از كتب درسى طب بوده و تا پنجاه سال قبل از كتب مهم درسى كشور ما بوده و چنان كه در مقدمه بيان گرديد در پنج كتاب مىباشد، قانون توسط عده زيادى از اطباء شرح داده شد و به بسيارى از زبانها ترجمه گرديده است.
(3) معالجات بقراطى در چهار مقاله عروضى سمرقندى نام اين كتاب چنين آمده است:
".. وابوالحسن بن يحيى اندر كتاب معالجات بقراطى كه اندر طب كسى چنان كتابى نكرده است برشمرد. " (رجوع نمائيد به چهار مقاله عروضى سمرقندى با حواشى فاضلانه شادروان علامه محمد قزوينى صفحه 82 چاپ ليدن).