(مسأله 1473): اگر مأموم سهوا حمد و سوره را بخواند، يا خيال كند صدائى را كه مىشنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده، نمازش صحيح است.
(مسأله 1474): اگر شك كند كه صداى امام را مىشنود يا نه، يا صدائى بشنود و نداند صداى امام است يا صداى شخص ديگر، مىتواند حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1475): مأموم در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر بنابر احتياط نبايد حمد و سوره را بخواند و مستحب است بجاى آن ذكر بگويد.
(مسأله 1476): مأموم نبايد تكبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد، بلكه احتياط واجب آنست كه تا تكبير امام تمام نشده تكبير نگويد.
(مسأله 1477): اگر مأموم سهوا پيش از امام سلام دهد، نمازش صحيح است. و لازم نيست دوباره با امام سلام دهد، بلكه ظاهر اين است كه اگر عمدا هم پيش از امام سلام دهد، اشكال ندارد.
(مسأله 1478): اگر مأموم غير از تكبيرة الاحرام، چيزهاى ديگر نماز را پيش از امام بگويد اشكال ندارد، ولى اگر آنها را بشنود، يا بداند امام چه وقت مىگويد، احتياط مستحب آنست كه پيش از امام نگويد.
(مسأله 1479): مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مىشود، كارهاى ديگر آن، مانند ركوع و سجود را با امام يا كمى بعد از امام بجا آورد، و اگر عمدا پيش از امام يا مدتى بعد از امام انجام دهد، جماعتش باطل مىشود، ولى اگر بوظيفه منفرد عمل نمايد نمازش صحيح است.
(مسأله 1480): اگر سهوا پيش از امام سر از ركوع بردارد چنانچه امام در ركوع باشد، بايد بنابر احتياط به ركوع برگردد و با امام سر بردارد و در اين صورت زياد شدن ركوع كه ركن است نماز را باطل نمىكند، ولى اگر