از زمين بردارد نمىتواند دوباره به زمين بگذارد، و بايد آن را يك سجده حساب كند. ولى اگر جاهاى ديگر را سهوا از زمين بردارد، بايد دو مرتبه به زمين بگذارد و ذكر را بگويد.
(مسأله 1065): بعد از تمام شدن ذكر سجده اول، بايد بنشيند تا بدن آرام گيرد و دوباره به سجده رود.
(مسأله 1066): جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى زانوها و سر انگشتان پاى او بلند تر يا پست‌تر از چهار انگشت بسته نباشد بلكه احتياط واجب آنست كه جاى پيشانى او از جاى ايستادنش پست‌تر يا بلند تر از چهار انگشت بسته نيز نباشد.
(مسأله 1067): در زمين سراشيب - هر چند كه سراشيبى آن درست معلوم نباشد - اگر جاى پيشانى نمازگزار از جاى زانوها و انگشتهاى پاى او بيش از چهار انگشت بسته بلند تر يا پست‌تر باشد نماز او محل اشكال است.
(مسأله 1068): اگر پيشانى را اشتباها بر چيزى بگذارد كه از جاى زانوها و انگشتهاى پاى او بلند تر از چهار انگشت بسته است، چنانچه بلندى آن به قدريست كه نمىگويند در حال سجده است، بايد سر را بردارد و به چيزى كه بلندى آن بيش از چهار انگشت بسته نيست بگذارد، و اگر بلندى آن به قدريست كه مىگويند در حال سجده است، چنانچه پس از انجام ذكر واجب ملتفت شود مىتواند سر از سجده بردارد و نماز را تمام كند و اگر قبل از انجام ذكر واجب ملتفت شد، بايد پيشانى را از روى آن به روى چيزى كه بلندى آن به اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است بكشد، و ذكر واجب را بجا آورد و اگر كشيدن پيشانى ممكن نباشد، مىتواند ذكر واجب را در همان حال بجا آورد و نماز را تمام كند، و لازم نيست نماز را دوباره بخواند.
(مسأله 1069): بايد بين پيشانى و آنچه بر آن سجده صحيح است