يا سهوا ذكر نگويد سجده صحيح است.
(مسأله 1058): بهتر آنست كه در حال اختيار در سجده سه مرتبه ((سبحان الله)) يا يك مرتبه ((سبحان ربى الأعلى و بحمده)) بگويد، و بايد اين كلمات دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود، و ظاهر اين است كه گفتن هر ذكرى كفايت مىكند ولى بنابر احتياط لازم بايد به اين مقدار باشد و مستحب است ((سبحان ربى الأعلى وبحمده)) را سه يا پنج يا هفت مرتبه يا بيشتر بگويد.
(مسأله 1059): در حال سجود بايد بدن نمازگزار آرام باشد او نبايد بدن خود را به اختيار طورى حركت دهد كه از حال آرام بودن خارج شود حتى - بنابر احتياط - اگر مشغول به ذكر واجب هم نباشد.
(مسأله 1060): اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد و بدن آرام بگيرد عمدا ذكر سجده را بگويد، يا پيش از تمام شدن ذكر عمدا سر از سجده بردارد نماز باطل است.
(مسأله 1061): اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد سهوا ذكر سجده را بگويد، و پيش از آن كه سر از سجده بردارد، بفهمد اشتباه كرده است، بايد آرام بگيرد و دوباره ذكر را بگويد.
(مسأله 1062): اگر بعد از آن كه سر از سجده برداشت، بفهمد پيش از آن كه ذكر سجده تمام شود سر برداشته، نمازش صحيح است.
(مسأله 1063): اگر موقعى كه ذكر سجده را مىگويد، يكى از هفت عضو را عمدا از زمين بردارد، نماز باطل مىشود، ولى موقعى كه مشغول گفتن ذكر نيست اگر غير پيشانى جاهاى ديگر را از زمين بردارد و دوباره بگذارد اشكال ندارد مگر آن كه با آرام بودن بدنش منافات داشته باشد كه در اين صورت نمازش بنابر احتياط باطل مىشود.
(مسأله 1064): اگر پيش از تمام شدن ذكر سجده، سهوا پيشانى را