برجاء مطلوبيت اذان و اقامه بگويد.
(مسأله 936): كسى كه اذان يگرى را كه براى اعلام يا براى نماز جماعت مىگويد بشنود مستحب است هر قسمتى را كه مىشنود آهسته بگويد.
(مسأله 937): كسى كه اذان و اقامه ديگرى را شنيده باشد، چه با او گفته باشد يا نه، در صورتى كه بين آن اذان و اقامه و نمازى كه مىخواهد بخواند زياد فاصله نشده باشد، مىتواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد.
(مسأله 938): اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان او ساقط نمىشود، بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد.
(مسأله 939): اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد، ولى در نماز جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد كافيست.
(مسأله 940): اقامه بايد بعد از اذان گفته شود، و نيز در اقامه معتبر است كه در حال ايستادن و طهارت از حدث ((با وضو يا غسل يا تيمم)) باشد.
(مسأله 941): اگر كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلاحي على الفلاح را پيش از حي على الصلاة بگويد، بايد از جائى كه ترتيب به هم خورده دوباره بگويد.
(مسأله 942): بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد، و اگر بين آنها بقدرى فاصله دهد، كه اذانى را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان را بگويد. و نيز اگر بين اذان و اقامه و نماز بقدرى فاصله دهد كه اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره براى آن نماز اذان و اقامه بگويد.
(مسأله 943): اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود، پس اگر به عربى غلط بگويد يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد، يا مثلا ترجمه آن را به فارسى بگويد صحيح نيست.