اگر در ازاى شاخص هفت وجب باشد مقدار سايه به دو وجب برسد - تأخير بيندازد بهتر است كه در اين موقع نماز ظهر را بخواند.
(مسأله 777): نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود و وقت آن تا موقعى كه ممكن باشد آن را پيش از نماز عصر خواند ادامه دارد ولى چنانچه شخص نافله عصر را تا موقعى كه سايه شاخص به چهار هفتم آن برسد تأخير بيندازد بهتر است كه در اين موقع نماز عصر را بخواند، و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند مىتواند نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنابر احتياط نيت ادا و قضا نكند.
(مسأله 778): وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است و تا وقتى كه ممكن باشد آن را پس از نماز مغرب در وقت بجا آورد، ولى اگر شخص نافله مغرب را تا وقتى كه سرخى طرف مغرب - كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مىشود - از بين برود تأخير بيندازد بهتر است در آن موقع نماز عشا را بخواند.
(مسأله 779): وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است، و بهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود.
(مسأله 780): نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مىشود، و وقت آن بعد از گذشتن از وقت نماز شب به مقدار انجام آن مىباشد و تا وقتى كه ممكن است آن را پيش از نماز صبح بجا آورد وقت آن ادامه دارد ولى اگر شخص نافله صبح را تا وقتى كه سرخى طرف مشرق پيدا شود تأخير بيندازد بهتر است كه در اين موقع نماز صبح را بخواند.
(مسأله 781): اول وقت نافله شب بنابر مشهور نصف شب است و تا اذان صبح وقتش ادامه دارد، و بهتر آنست كه نزديك اذان صبح خوانده شود.