يا پنج ركعت يا شك كند كه چهار ركعت خوانده يا شش ركعت هم چنان كه در مورد چهارم از شكهاى صحيح گذشت ((پنجم)) آن كه پس از نماز اجمالا بداند كه در نماز چيزى را اشتباها كم يا زياد كرده، و نماز هم محكوم به صحت باشد، در اين پنج مورد بايد - بنابر احتياط در مورد اول و دوم و پنجم و بنابر اقوى در سوم و چهارم - دو سجده سهو بجا آورد، و احتياط مستحب آنست كه اگر يك سجده را فراموش كند يا اين كه در جائى كه بايد بايستد مثلا موقع خواندن حمد و سوره اشتباها بنشيند، و در موقعى كه بايد بنشيند مثلا موقع تشهد اشتباها بايستد، دو سجده سهو بجا آورد. بلكه براى هر چيزى كه در نماز اشتباها كم يا زياد كند دو سجده سهو بنمايد. و احكام اين چند صورت در مسائل آينده گفته مىشود.
(مسأله 1246): اگر انسان اشتباها يا به خيال اين كه نمازش تمام شده حرف بزند، بايد بنابر احتياط دو سجده سهو بجا آورد.
(مسأله 1247): براى صدائى كه از سرفه كردن پيدا مىشود سجده سهو واجب نيست. ولى اگر سهوا ناله بكند يا آه بكشد يا آه بگويد، بايد بنابر احتياط سجده سهو نمايد.
(مسأله 1248): اگر چيزى را كه سهوا غلط خوانده دوباره بطور صحيح بخواند، براى دوباره خواندن آن سجده سهو واجب نيست.
(مسأله 1249): اگر در نماز سهوا مدتى حرف بزند و تمام آنها عرفا يك مرتبه حساب شود، دو سجده سهو بعد از سلام نماز كافيست.
(مسأله 1250): اگر سهوا تسبيحات اربعه را نگويد، احتياط مستحب آنست كه بعد از نماز دو سجده سهو بجا آورد.
(مسأله 1251): اگر در جائى كه نبايد سلام نماز را بگويد سهوا بگويد ((السلام علينا و على عباد الله الصالحين)) يا بگويد: ((السلام عليكم)) اگر