اغتشاش حواس شك كند پس كسى كه موجب اغتشاش حواس ندارد و در هر سه نماز لا اقل يك مرتبه شك كند، چنين شخصى به شك خود اعتنا نكند.
(مسأله 1194): كثير الشك اگر در بجا آوردن چيزى از اجزاء نماز شك كند بايد بنا بگذارد كه آن را بجا آورده، مثلا اگر شك كند كه ركوع كرده يا نه، بايد بنا بگذارد كه ركوع كرده است، و اگر در بجا آوردن چيزى شك كند كه نماز را باطل مىكند، مثل اين كه شك كند كه نماز صبح را دو ركعت خوانده يا سه ركعت بنا را بر صحت مىگذارد.
(مسأله 1195): كسى كه در يك چيز نماز زياد شك مىكند بطورى كه زيادى شك از مختصات آن چيز حساب شود، چنانچه در چيزهاى ديگر نماز شك كند، بايد بدستور آن عمل نمايد مثلا كسى كه زيادى شك او در اين است كه سجده كرده يا نه، اگر در بجا آوردن ركوع شك كند بايد بدستور آن رفتار نمايد، يعنى اگر به سجده نرفته ركوع را بجا آورد و اگر به سجده رفته اعتنا نكند.
(مسأله 1196): كسى كه در نماز مخصوصى مثلا در نماز ظهر زياد شك مىكند، اگر در نماز ديگر مثلا در نماز عصر شك كند، بايد بدستور شك رفتار نمايد.
(مسأله 1197): كسى كه فقط وقتى كه در جاى مخصوصى نماز مىخواند، زياد شك مىكند، اگر در غير آنجا نماز بخواند و شكى براى او پيش آيد، بايد بدستور شك عمل نمايد.
(مسأله 1198): اگر انسان شك كند كه كثير الشك شده يا نه، بايد بدستور شك عمل نمايد، و كثير الشك تا وقتى يقين نكند كه به حال معمولى مردم برگشته بايد به شك خود اعتنا نكند.
(مسأله 1199): كسى كه زياد شك مىكند، اگر شك كند ركنى را بجا آورده يا نه، و اعتنا نكند يادش بيايد كه آن را بجا نياورده، چنانچه مشغول