هم بگذارد، ولى باطل شدن نماز به اين كار بنابر احتياط است هر چند در حرام بودنش اگر به قصد مشروعيت آورده شود، اشكالى نيست.
(مسأله 1139): هر گاه از روى فراموشى يا ناچارى يا تقيه يا براى كار ديگر مثل خاراندن دست و مانند آن، دستها را روى هم بگذارد اشكال ندارد.
(چهارم) از مبطلات نماز آنست كه بعد از خواندن حمد آمين بگويد، و اين باطل شدن نماز به گفتن آمين در غير ماموم بنابر احتياط است هر چند در حرام بودنش چنانچه به قصد مشروعيت آورده شود اشكالى نيست و در هر حال اگر آمين را اشتباها يا از روى تقيه بگويد نمازش اشكال ندارد.
(پنجم) از مبطلات نماز برگشتن از قبله بدون عذر است، و اما اگر با عذر باشد مثل فراموشى، يا بسبب امر قهرى (مانند باد شديدى كه او را از قبله برگرداند) چنانچه به طرف راست و يا چپ نرسد نماز او صحيح است، ولى لازم است كه بعد از بر طرف شدن عذر فورا به طرف قبله برگردد، و اما اگر به طرف راست و يا چپ برسد - چه پشت به قبله باشد يا نه - اگر عذر او فراموشى باشد، و وقتى متذكر شود، كه اگر نماز را قطع كند مىتواند دوباره آن را رو به قبله بخواند (هر چند يك ركعت از آن در وقت واقع شود) بايد نماز را از سر بگيرد و اگر نه به همان نماز اكتفا مىكند و قضا بر او واجب نيست و همچنين است اگر برگشت او از قبله بواسطه امر قهرى باشد پس چنانچه بتواند كه بدون برگشتن از قبله نماز را دوباره در وقت بخواند (هر چند يك ركعت از آن در وقت واقع شود) بايد نماز را از سر بگيرد و گرنه بايد همان نماز را تمام بكند و اعاده و قضا بر او لازم نيست.
(مسأله 1140): اگر صورت خود را فقط از قبله برگرداند ولى بدنش به طرف قبله باشد چنانچه به حدى گردن را كج كند كه بتواند مقدارى از پشت