چشمه و قنات.
(مسأله 29): آب جارى اگر چه كمتر از كر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد تا وقتى كه بود يا رنگ يا مزه آن بواسطه نجاست تغيير نكرده پاك است.
(مسأله 30): اگر نجاستى به آب جارى برسد، مقدارى از آن كه بو يا رنگ يا مزه‌اش بواسطه نجاست تغيير كرده نجس است. و طرفى كه متصل به چشمه است اگر چه كمتر از كر باشد پاك است. و آبهاى طرف ديگر نهر اگر به اندازه كر باشد يا بواسطه آبى كه تغيير نكرده به آب طرف چشمه متصل باشد، پاك و گرنه نجس است.
(مسأله 31): آب چشمه‌اى كه جارى نيست ولى طوريست كه اگر از آب بردارند باز مىجوشد، حكم آب جارى را ندارد، يعنى اگر نجاست به آن برسد و كمتر از كر باشد نجس مىشود.
(مسأله 32): آبى كه كنار نهر ايستاده و متصل به آب جارى است، حكم آب جارى را ندارد.
(مسأله 33): چشمه‌اى كه مثلا در زمستان مىجوشد و در تابستان از جوشش مىافتد، فقط وقتى كه مىجوشد حكم آب جارى را دارد.
(مسأله 34): آب حوضچه حمام اگر كمتر از كر باشد، چنانچه به خزينه‌اى كه آبش بضميمه آب حوض به اندازه كر است متصل باشد و بملاقات نجس بو يا رنگ يا مزه آن تغيير نكند نجس نمىشود.
(مسأله 35): آب لوله‌هاى حمام و عمارات كه از شيرها و دوشها مىريزد اگر بضميمه حوضى كه متصل به آن است به قدر كر باشد حكم كر را دارد.
(مسأله 36): آبى كه روى زمين جريان دارد ولى از زمين نمىجوشد، چنانچه كمتر از كر باشد و نجاست به آن برسد نجس مىشود، اما اگر با فشار