5. من رضى عن نفسه، كثر الساخطون عليه. (1) هر آنكس كه خودپسند باشد، مخالفان و ناراضيان بيشترى را خواهد داشت.
6. دعا در حل مشكلات: در كتاب " مهج الدعوات ومنهج العنايات " سيد بن طاووس (رضوان الله تعالى عليه) از طريق محمد بن جعفر بن هشام اصبغى روايت كرده است كه گويد:
يسع بن حمزة قمى به او خبر داده است كه عمرو بن مسعده، وزير معتصم خليفه عباسى او را تهديد به مرگ و كشتن و از بين بردن اهل و عيال كرده است، نامه اى به امام هادى (عليه السلام) نوشتم از او چاره جويى نمودم.
امام (عليه السلام) در پاسخ نوشتند: " هرگز نگران و ناراحت مباش خداى متعال را با اين كلمات بخوان و از او مددجوئى نما خداوند متعال، هر چه سريع تر تو را نجات مىبخشد و فرجى حاصل مىگردد: چون اين دعائى است كه آل محمد (صلى الله عليه وآله) به هنگام نزديك شدن بلا و بروز دشمنان، و به هنگام خوف از فقر و تنگى، خدا را با آن، مىخواندند:
يسع بن حمزه قمى مىگويد: در زندان، من در وسط روز اين دعا را كه امام هادى (عليه السلام) تعليم داده بود، خواندم تا اينكه خدمتگزار خدمتكاران عمر بن مسعده آمدند و مرا فرا خواندند كه امير تو را مىطلبد، من به سرعت به سراغ او رفتم و وارد بر او شدم، هنگامى كه چشمش به من افتاد تبسم نمود دستور داد: آهن و زنجير را از گردن من باز كردند، خلعتى كه لباس فاخرى بود به من پوشاندند و با عطر مرا معطر ساختند، سپس مرا به نزد خود طلبيد، و با كلمات دلنشين، با من صحبت و گفتگو كرد و از من معذرت خواست و هر آنچه از من گرفته بود، پس داد. و دستور داد، مرا به جايگاه و محل خودم برگردانند.
اينك آن دعا كه امام هادى (عليه السلام) ياد داده است. (2)