" يا من تحل باسمائه عقد المكاره، ويا من يفل بذكره حد الشوائد، ويا من يدعى بأسمائه العظام من ضيق المخرج الى محل الفرج، فهى بمشيتك دون قولك مؤتمره، وبارادتك دون وحيك منزجرة، و انت المرجو للمهمات، وانت المفزع في الملمات، لايندفع منها الا مادفعت، ولاينكشف منها الا ما كشفت، وقد نزل بى من الأمر ما فدحنى ثقله، وحل بى منه ما بهظنى حمله، وبقدرتك أوردت على ذلك، وبسلطانك وجهته إلى، فلامصدر لما اوردت، ولاميسر لما يسرت ولاصارف لما وجهت، ولافاتح لما أغلقته، ولامغلق لما فتحت، ولاناصر لمن خذلت، الا انت صل على محمد وآل محمد، وافتح لى باب الفرج بطولك، واصرف عنى سلطان اللهم بحولك، وأنلنى حسن النظر في ما شكوت، وارزقنى حلاوة الصنع في ما سألتك، وهب لى من لدنك فرجا وحيا، واجعل لى من عندك مخرجا هنيا ولاتشغلنى بالأهتمام عن تعاهد فرائضك، واستعمال سنتك، فقد ضقت بما نزل بى ذرعا، وامتلأت بحمل ما حدث على جزعا. وانت القادر على كشف ما بليت به، ودفع ما وقعت فيه، فافعل بى ذلك وان كنت غير مستوجبة منك يا ذالقرب العظيم، والمن الكريم، فأنت قادر يا ارحم الراحمين، آمين رب العالمين ". (1) ترجمه: هم اكنون، پروردگارا! بلائى بر من فرود آمده است كه سنگينى‌اش مرا به زانو در افكنده است و نوعى گرفتارى به من رو آورده است كه تحملش مرا از پا درآورده است، و آن را، تو به قدرت خود وارد آورده اى و به اقتدار خود بر من متوجه ساخته اى، پس براى آنچه تو وارد كرده‌اى، برگرداننده‌اى، و براى آنچه تو پيش آورده اى، تغيير دهنده اى، و براى آنچه تو فرو بسته اى، گشاينده‌اى، و براى آنچه تو بگشوده‌اى، فراز كننده‌اى و براى آنچه تو مشكل ساخته‌اى، آسان كننده‌اى، و براى آن كه تو خوار كرده‌اى، يارى دهنده اى نيست، پس بر محمد (صلى الله عليه وآله) و آلش رحمت فرست، و به رحمت واسعه خود در آسايش را، اى پروردگار من به رويم بگشاى، و به قوت خود، سلطان غم را از هجوم بر من، منهزم ساز، و مرا در شكوايم به توجه كامل نائل فرما، و در آن چه مسئلت كرده ام