بخش دوم / فضائل و مناقب امام (ع) در آئينه آراء و افكار...
فضائل و مكارم اخلاقى آن بزرگوار آنقدر مىباشد كه كتابها و آثار دوستان را پر ساخته است هر كتابى كه از سوى دوستان تأليف يافته است مالامال از وصف و ثناى امام (عليه السلام) مىباشد. در اينجا مىكوشيم سخنان غير شيعه را در حق آن بزرگوار آورده باشيم چون گفته اند " الفضل ما شهرت به الأعداء "، فضيلت واقعى آنست كه غير دوستان به آن اعتراف نمايند:
1. خيرالدين زركلى (معاصر): صاحب كتاب " الأعلام " مىگويد:
" على فرزند محمد جواد فرزند على بن موسى دهمين پيشواى اماميه، يكى از پرهيزكاران صالح و شايستهء روزگار بود.
در مدينه متولد شد دربارهء او به متوكل سعايت و سخن چينى شد. تا اينكه او را از مدينه به سامراء طلبيد و دستور داد منزل او را مورد تفتيش قرار دهند، ولى مدركى كه بر ضد خليفه بوده باشد در آن پيدا نشد، سپس او را با احترام مخصوص به منزل خود بازگردانيدند ". (1) 2. على بن محمد مالكى: صاحب " الفصول المهمه " (متوفى 855) مىگويد:
" هيچ منقبت و مدحى ذكر نمىشود جز آنكه اصل آن به او منتهى مىگردد. نفس او پاك، اخلاق و رفتار او مهذب، و سيره و رفتار او معتدل بود ". (2) 3. ابوالفداء ابن كثير: صاحب " البداية والنهاية " مىگويد:
" فرزند امام جواد و پدر امام حسن عسكرى مردى زاهد و عابد بود. متوكل او را به سامرا انتقال داد و بيش از 20 سال در آنجا اقامت داشت، و در سال 254 در سامراء در گذشت.