(مسأله 1668) اگر بواسطه ندانستن مسأله كارى انجام دهد كه روزه را باطل مىكند، ظاهر اين است كه كفاره براى او واجب نيست. و بايد آن روز را امساك كرده و بعد قضا نمايد ولى اگر عمدا به خدا و پيغمبر بدروغ نسبتى بدهد و بداند كه حرام است كفاره نيز واجب است اگر چه نداند اين عمل روزه را باطل مىكند.
كفاره روزه (مسأله 1669) در كفاره افطار روزه ماه رمضان، بايد يك بنده آزاد كند، يا بدستورى كه در مسأله بعد گفته مىشود، دو ماه روزه بگيرد يا شصت فقير را سير كند، يا به هر كدام يك مد كه تقريبا ده سير است طعام يعنى گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد و چنانچه اينها برايش ممكن نباشد، بنابر احتياط واجب بايد به قدر امكان تصدق و استغفار نمايد و احتياط واجب آنست كه هر وقت بتواند، كفاره را بدهد.
(مسأله 1670) كسى كه مىخواهد دو ماه كفاره افطار روزه ماه رمضان را بگيرد، بايد سى و يك روز آن را پى در پى بگيرد و اگر بقيه آن پى در پى نباشد اشكال ندارد.
(مسأله 1671) كسى كه مىخواهد دو ماه كفاره روزه رمضان را بگيرد نبايد موقعى شروع كند كه در بين سى و يك روز، روزى باشد كه مانند عيد قربان روزه آن صحيح نيست.
(مسأله 1672) كسى كه بايد پى در پى روزه بگيرد، اگر در بين آن بدون عذر يك روز روزه نگيرد، يا وقتى شروع كند كه در بين آن به روزى برسد كه روزه آن واجب است، مثلا به روزى برسد كه نذر كرده آن روز را روزه بگيرد، بايد روزه‌ها را از سر بگيرد.
(مسأله 1673) اگر در بين روزهائى كه بايد پى در پى روزه بگيرد عذرى مثل