بدهد، نمىشود به آن زن زكات داد.
(مسأله 1962) زن مىتواند به شوهر فقير خود زكات بدهد، اگر چه شوهر زكات را صرف مخارج خود آن زن نمايد.
(مسأله 1963) سيد نمىتواند از غير سيد زكات بگيرد ولى اگر خمس و ساير وجوهات كفايت مخارج آن را نكند، و از گرفتن زكات ناچار باشد مىتواند از غير سيد زكات بگيرد.
(مسأله 1964) به كسى كه معلوم نيست سيد است يا نه، مىشود زكات داد ولى اگر دعوى سيادت كند نمىشود به او زكات داد.
نيت زكات (مسأله 1965) انسان بايد زكات را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين كند كه آنچه را مىدهد زكات مال است يا زكات فطره. ولى اگر مثلا زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معين كند چيزى را كه مىدهد زكات گندم است يا زكات جو.
(مسأله 1966) كسى كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكات بدهد، و نيت هيچ كدام آنها را نكند، چنانچه چيزى را كه داده هم جنس يكى از آنها باشد زكات همان جنس حساب مىشود. و اگر از قسم پول بدهد كه هم جنس هيچ كدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت مىشود، پس كسى كه زكات چهل گوسفند و زكات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يك گوسفند از بابت زكات بدهد و نيت هيچ كدام آنها را نكند، زكات گوسفند حساب مىشود ولى اگر مقدارى پول نقره يا اسكناس بدهد به زكاتى كه براى گوسفند و طلا بدهكار است تقسيم مىشود.
(مسأله 1967) اگر كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد، موقعى كه زكات را به آن وكيل مىدهد، نيت كند كافى است و چنانچه وكيل كند كه زكات او را