يا خوابيده نماز مىخواند محل اشكال (احتياط واجب صحيح نيست؟) است.
(مسأله 1466) اگر امام جماعت بواسطه عذرى با لباس نجس يا با تيمم يا با وضوى جبيره‌اى نماز بخواند، مىشود به او اقتداء كرد.
(مسأله 1467) اگر امام مرضى دارد كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، مىشود به او اقتداء كرد و نيز زنى كه مستحاضه نيست مىتواند بزن مستحاضه اقتداء نمايد.
(مسأله 1468) بهتر اين است كه كسى كه مرض خوره يا پيسى دارد، امام جماعت نشود و بنابر احتياط واجب به كسى كه حد شرعى بر او جارى شده اقتداء ننمايند، و همچنين اهل شهر (خانه نشين) به اعرابى (صحرانشين) اقتداء نكند.
احكام جماعت (مسأله 1469) موقعى كه مأموم نيت مىكند، بايد امام را معين نمايد ولى دانستن اسم او لازم نيست، و اگر نيت كند اقتداء مىكنم به امام جماعت حاضر، نمازش صحيح است.
(مسأله 1470) مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيزهاى نماز را خودش بخواند، ولى اگر ركعت اول يا دوم او ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1471) اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشا صداى حمد و سوره امام را بشنود، اگر چه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند و اگر صداى امام را نشنود مستحب است حمد و سوره را بخواند ولى بايد آهسته بخواند و چنانچه سهوا بلند بخواند اشكال ندارد.
(مسأله 1472) اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود احتياط واجب آنست كه حمد و سوره را نخواند.