(مسأله 2472) زنى كه يقين دارد شوهرش در سفر مرده اگر بعد از عده وفات كه مقدار آن در احكام طلاق گفته خواهد شد شوهر كند و شوهر اول از سفر بر گردد، بايد از شوهر دوم جدا شود و به شوهر اول حلال است ولى اگر شوهر دوم با او نزديكى كرده باشد، زن بايد عده نگهدارد و شوهر دوم بايد مهر او را مطابق زنهائى كه مثل او هستند بدهد ولى خرج عده ندارد. و نيز حق مطالبه نفقه سابق را ندارد.
احكام شير دادن (مسأله 2473) اگر زنى بچه‌اى را با شرائطى كه در مسأله (2483) گفته خواهد شد، شير دهد، آن بچه به اين عده محرم مىشود: (اول) خود زن و آن را مادر رضاعى مىگويند. (دوم) شوهر زن كه شير مال او است و او را پدر رضاعى مىگويند.
(سوم) پدر و مادر آن زن، هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعى او باشند.
(چهارم) بچه‌هائى كه از آن زن به دنيا آمده‌اند يا بعد به دنيا مىآيند. (پنجم) بچه‌هاى اولاد آن زن هر چه پائين روند، چه از اولاد او به دنيا آمده، چه اولاد او آن بچه‌ها را شير داده باشند. (ششم) خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعى باشند، يعنى بواسطه شير خوردن با آن زن خواهر و برادر شده باشند. (هفتم) عمو و عمه آن زن اگر چه رضاعى باشند. (هشتم) دائى و خاله آن زن اگر چه رضاعى باشند. (نهم) اولاد شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است هر چه پائين روند، اگر چه اولاد رضاعى او باشند. (دهم) پدر و مادر شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است هر چه بالا روند. (يازدهم) خواهر و برادر شوهرى كه شير مال او است اگر چه خواهر و برادر رضاعى او باشند (دوازدهم) عمو و عمه و دائى و خاله شوهرى كه شير مال او است هر چه بالا روند اگر چه رضاعى باشند و نيز عده ديگرى هم - كه در مسائل بعد گفته مىشود - بواسطه شير دادن محرم مىشوند.
(مسأله 2474) اگر زنى بچه‌اى را با شرائطى كه در مسأله (2483) گفته مىشود