مقدار طلبش را بگويد حواله صحيح مىباشد.
(مسأله 2304) طلبكار مىتواند حواله را قبول نكند اگر چه كسى كه به او حواله شده فقير نباشد و در پرداختن حواله هم كوتاهى ننمايد.
(مسأله 2305) اگر كسى كه به حواله دهنده بدهكار نيست، حواله را قبول كند پيش از پرداختن حواله نمىتواند مقدار حواله را از حواله دهنده بگيرد و اگر طلبكار طلب خود را به مقدار كمتر صلح كند كسى كه برئ بوده و حواله را قبول كرده، فقط همان مقدار را مىتواند از حواله دهنده مطالبه نمايد.
(مسأله 2306) بعد از آن كه حواله درست شد، حواله دهنده و كسى كه به او حواله شده، نمىتوانند حواله را به هم بزنند، و هر گاه كسى كه به او حواله شده در موقع حواله فقير نباشد اگر چه بعدا فقير شود طلبكار نيز نمىتواند حواله را به هم بزند و همچنين است اگر موقع حواله فقير باشد و طلبكار بداند فقير است ولى اگر نداند فقير است و بعد بفهمد اگر چه در آن وقت مالدار شده باشد طلبكار مىتواند حواله را به هم بزند و طلب خود را از حواله دهنده بگيرد.
(مسأله 2307) اگر بدهكار و طلبكار و كسى كه به او حواله شده يا يكى از آنان براى خود حق به هم زدن حواله را قرار دهند، مطابق قرارى كه گذاشته‌اند مىتوانند حواله را به هم بزنند.
(مسأله 2308) اگر حواله دهنده خودش طلب طلبكار را بدهد چنانچه به خواهش كسى كه به او حواله شد و مديون حواله دهنده بوده داده است مىتواند چيزى را كه داده از او بگيرد، و اگر بدون خواهش و يا خواهش او اداء به نحو تبرعى باشد يا اين كه او مديون حواله دهنده نبوده نمىتواند چيزى را كه داده از او مطالبه نمايد.
احكام رهن (مسأله 2309) رهن آنست كه بدهكار مقدارى از مال خود را نزد طلبكار