(مسأله 66) مخرج بول با غير آب پاك نمىشود و در كر و جارى اگر بعد از بر طرف شدن بول يك مرتبه بشويند كافيست، ولى با آب قليل بنابر احتياط واجب بايد دو مرتبه شست و بهتر آنست كه سه مرتبه شسته شود.
(مسأله 67) اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند.
ولى باقيماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد و اگر در دفعه اول طورى شسته شود كه ذره‌اى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.
(مسأله 68) با سنگ و كلوخ و مانند اينها اگر خشك و پاك باشند مىشود مخرج غائط را تطهير كرد، و چنانچه رطوبت كمى داشته باشند كه به مخرج نرسد اشكال ندارد.
(مسأله 69) احتياط واجب آنست كه سنگ يا پارچه‌اى كه غائط را با آن بر طرف مىكنند، سه قطعه باشد، و اگر با سه قطعه بر طرف نشود، بايد بقدرى اضافه نمايند تا مخرج كاملا پاكيزه شود، ولى باقيماندن ذره‌هاى كوچكى كه ديده نمىشود اشكال ندارد.
(مسأله 70) پاك كردن مخرج غائط با چيزهائى كه احترام آنها لازم است مانند كاغذى كه اسم خدا و پيغمبران بر آن نوشته شده حرام است. و بنابر احتياط واجب با استخوان و سرگين مخرج پاك نمىشود.
(مسأله 71) اگر شك كند كه مخرج را تطهير كرده يا نه، لازم است تطهير نمايد، اگر چه هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مىكرده.
(مسأله 72) اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز، مخرج را تطهير كرده يا نه در صورتى كه احتمال بدهد كه پيش از شروع به نماز ملتفت بوده نمازى كه خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعدى بايد تطهير كند.
استبراء (مسأله 73) استبراء عمل مستحبى است كه مردها بعد از بيرون آمدن بول