أحكام آبها (مسأله 47) آب مضاف كه معنى آن گفته شد، چيز نجس را پاك نمىكند وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله 48) آب مضاف هر قدر زياد باشد، اگر ذره‌اى نجاست به آن برسد نجس مىشود، ولى چنانچه با فشار روى چيز نجس بريزد، مقدارى كه به چيز نجس رسيده نجس است و مقدارى كه نرسيده است پاك مىباشد. مثلا اگر گلاب را از گلابدان روى دست نجس بريزند، آنچه بدست رسيده نجس، و آنچه بدست نرسيده پاك است.
(مسأله 49) اگر آب مضاف طورى با آب كر يا جارى مخلوط شود، كه ديگر آب مضاف به آن نگويند پاك مىشود.
(مسأله 50) آبى كه مطلق بوده و معلوم نيست كه به حد مضاف شدن رسيده يا نه، مثل آب مطلق است، يعنى چيز نجس را پاك مىكند، و وضو و غسل هم با آن صحيح است. و آبى كه مضاف بوده و معلوم نيست مطلق شده يا نه مثل آب مضاف است، يعنى چيز نجس را پاك نمىكند، و وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله 51) آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف، و معلوم نيست كه قبلا مطلق يا مضاف بوده نجاست را پاك نمىكند، و وضو و غسل هم با آن باطل است.
و چنانچه نجاستى به آن برسد نجس مىشود اگر چه به اندازه كر يا بيشتر باشد.
(مسأله 52) آبى كه عين نجاست مثل خون و بول به آن برسد و بو يا رنگ يا مزه آن را تغيير دهد، اگر چه كر يا جارى باشد نجس مىشود ولى اگر بو يا رنگ يا مزه آب، بواسطه نجاستى كه بيرون آنست عوض شود، مثلا مردارى كه پهلوى آبست بوى آن را تغيير دهد نجس نمىشود.