نصاب گوسفند (مسأله 1921) گوسفند پنج نصاب دارد: (اول) چهل تا است و زكات آن يك گوسفند است و تا گوسفند به چهل نرسد زكات ندارد. (دوم) صد و بيست و يك است و زكات آن دو گوسفند است. (سوم) دويست و يك است و زكات آن سه گوسفند است. (چهارم) سيصد و يك است و زكات آن چهار گوسفند است. (پنجم) چهار صد و بالاتر از آنست كه بايد آنها را صد تا صد تا حساب كند، و براى هر صد تاى آنها يك گوسفند بدهد. و لازم نيست زكات را از خود گوسفندها بدهد، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد، يا مطابق قيمت گوسفند پول بدهد، كافى است.
(مسأله 1922) زكات ما بين دو نصاب واجب نيست پس اگر شماره گوسفندهاى كسى از نصاب اول كه چهل است بيشتر باشد تا به نصاب دوم كه صد و بيست و يك است نرسيده باشد، فقط بايد زكات چهل تاى آن را بدهد و زيادى آن زكات ندارد، و همچنين است حكم در نصابهاى بعد.
(مسأله 1923) زكات شتر و گاو و گوسفندى كه به مقدار نصاب برسد واجب است چه همه آنها نر باشند، يا ماده، يا بعضى نر باشند و بعضى ماده.
(مسأله 1924) در زكات، گاو و گاوميش يك جنس حساب مىشوند، و شتر عربى و غير عربى يك جنس است، و همچنين بز و ميش و شيشك در زكات با هم فرق ندارند.
(مسأله 1925) اگر براى زكات گوسفند بدهد، بنابر احتياط واجب بايد اقلا داخل سال دوم شده باشد، و اگر بز بدهد احتياطا (واجب) بايد داخل سال سوم شده باشد.
(مسأله 1926) گوسفندى را كه بابت زكات مىدهد، اگر قيمتش مختصرى از گوسفندهاى ديگر او كمتر باشد اشكال ندارد. ولى بهتر است گوسفندى را كه قيمت آن از تمام گوسفندهايش بيشتر است بدهد و همچنين است در گاو و شتر.
(مسأله 1927) اگر چند نفر با هم شريك باشند، هر كدام آنان كه سهمش به نصاب اول رسيده بايد زكات بدهد، و بر كسى كه سهم او كمتر از نصاب اول است زكات واجب نيست.