احكام حائض (مسأله 456) چند چيز بر حائض حرام است: ((اول)) عبادتهائى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل يا تيمم بجا آورده شود، ولى بجا آوردن عبادتهائى كه وضو و غسل و تيمم براى آنها لازم نيست، مانند نماز ميت مانعى ندارد. ((دوم)) تمام چيزهائى كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گفته شد. ((سوم)) جماع كردن در فرج، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگر چه به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد، بلكه احتياط واجب آنست كه مقدار كمتر از ختنه‌گاه را هم داخل نكند.
(مسأله 457) جماع كردن در روزهائى هم كه حيض زن قطعى نيست ولى شرعا بايد براى خود حيض قرار دهد حرام است، پس زنى كه بيشتر از ده روز خون مىبيند و بايد بدستورى كه بعدا گفته مىشود روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد، شوهرش نمىتواند در آن روزها با او نزديكى نمايد.
(مسأله 458) اگر مرد با زن خون در حال حيض نزديكى كند لازم است استغفار كند، و احتياط مستحب آنست كه كفاره بدهد.
(مسأله 459) غير نزديكى كردن با زن حائض، از ساير استمتاعات مانند بوسيدن و ملاعبه نمودن مانعى ندارد.
(مسأله 460) كفاره نزديكى در حال حيض در قسمت اول آن، هيجده نخود طلاى سكه‌دار و در قسمت دوم، نه نخود، و در قسمت سوم چهار نخود و نيم است.
مثلا زنى كه شش روز خون حيض مىبيند، اگر شوهرش در شب يا روز اول و دوم با او جماع كند، هيجده نخود طلا و در شب يا روز سوم و چهارم نه نخود، و در شب يا روز پنجم و ششم چهار نخود و نيم بدهد.
(مسأله 461) اگر طلاى سكه‌دار ممكن نباشد، قيمت آن را بدهد و اگر قيمت